Η συμμορία με τα κοστούμια

Τα ρούχα της δουλειάς μου, βρωμίζουν από σκόνη, λάσπη και ιδρώτα.
Τα κοστούμια που φοράνε αυτοί, είναι απλά τα ρούχα της <<δουλειάς>> τους.
Η μπόχα που αναδύουν όμως, δεν γίνεται αντιληπτή με τα ίδια αισθητήρια της όρασης δηλ. και της όσφρησης. Τα αισθητήρια του κόσμου όμως είναι αλάνθαστα, ειδικά αυτών που τους ψήφισαν, έστω και μία φορά. Νομίζουν πως απευθύνονται σε ηλίθιους, που τους αρέσει να τους κλέβουν, να τους λένε συνεχώς ψέμματα και να καταστρέφουν την πατρίδα τους και το μέλλον των παιδιών τους, χωρίς φυσικά να τιμωρούνται για τίποτα. Έχουν το θράσος να ξαναζητάνε την ψήφο μας.
Αν ένας φίλος ή γνωστός μου με κλέψει, είναι δυνατόν να του έχω πια εμπιστοσύνη?
Γιατί λοιπόν να ξαναδείξω εμπιστοσύνη σε κάποιον τελείως άγνωστο?
Όλοι αυτοί για μένα είναι Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΜΕ ΤΑ ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ

Ο ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΣ