Σιγά τον πολυ...έλαιο

Του Χρήστου Λουτράδη
H υπόθεση με το ορυκτάιλεο και το ''ελαιόλαδο'' απο την Μεσσηνια μας
έφερε αντιμετώπους με τον σημαντικότερο προβλημα της κοινωνίας μας :
τον ωχαδελφισμό μας.
Η ανικάνοτητα του κρατικού μηχανισμού να προβεί στα βασικά προαπαιτούμενα μέτρα
προστασίας του καταναλώτη δείχνει ότι η απόσταση ανάμεσα στην
επανίδρυση του κράτους και στην σχετικοποίηση κάθε εννοιας ηθικής
ειναι μικρότερη απο την απόσταση Ουκρανίας-Ελλάδος. Tην ίδια στιγμή
που έχεις μια κοινή γνώμη που ξεφορτώνεται τις ενοχές τις ταίζοντας τα
παιδιά της με πατατακία και γαριδάκια με ορυκταίλεο μονο και μονο για
να συμβολοποιήσεις με την παχυσαρκία τους την δικια της απουσία και
ανικάνοτητα .Αυτο που με φοβίζει περισσότερο ειναι η άγνοια κινδυνου
που έχουν στα πρόσωπα τους , οπως ο υφυπουργός
ανάπτυξης κ.Βλάχος που μου θυμίζει την φράση του Woody Allen '' το
μονο μου παράπονο στην ζωή ειναι οτι δεν ειμαι κάποιος άλλος''.