Ο Πλάτων μέσα από τον οραματισμό της ιδανικής «Πολιτείας» (του) βλέπει την «τάξη» των «αρχόντων» (ηγετών), οι οποίοι προέρχονται από την τάξη των «φυλάκων», ως συστατικό στοιχείο της κοινωνίας. Σε ενδεχόμενη και υποθετική νεκρανάσταση του φιλοσόφου σήμερα, η τάξη των «αρχόντων» (αποτυχημένοι μάνατζερ-πολιτικάντηδες) θα προερχόταν από την τάξη των «φυλακών Κορυδαλλού». Σε μια χώρα που η μίζα έχει ειδική αυξημένη ποσόστωση (σε σχέση με τα διεθνή επίπεδα), η προάσπιση του δικαιώματος στη παιδεία ταυτίζεται με τους κουκουλοφόρους, η «αριστερά» είναι η δύναμη της καταστροφής και η «δεξιά» η δύναμη της αδράνειας, το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Πλάτων θα είχε μετοικήσει σε άλλη χώρα για να κοινωνεί της ιδέες του.
Διαβάζω ότι το δεύτερο μεγαλύτερο καρτελ μετά το πετρέλαιο παγκοσμίως, είναι αυτό του καφέ. Μαθαίνω ότι μεγάλο δικηγορικό γραφείο έχει απόρρητη έκθεση για τους μετέχοντες σ’ αυτό. Οι επίλεκτοι τριακόσιοι σιωπούν, φοβούνται, ψηφίζουν τη Συνθήκη της Λισαβόνας, ενώ οι περισσότεροι αγνοούν το περιεχόμενό της. Έχουν όλοι μαυρίσει από τη μίξη του solarium, των παραλιών της Μυκόνου και του Αστέρα. Εκεί, εκτός από αγοροπωλησίες μεγάλων εκτάσεων γης, αναγνώσκουν στρεβλά το Μακιαβέλι (βλ.π. Σημίτης), αμελώντας τη ρήση του Οσκαρ Ουαϊλντ «όταν οι θεοί αποφασίζουν να μας τιμωρήσουν, πραγματοποιούν τις επιθυμίες μας…»
Αντώνης-Μάριος Παπαγιώτης
Σάββατο 14 Ιουνίου 2008
Σύγχρονη Πλάτωνος Πολιτεία..
