Διατροφική και ενεργειακή κρίση: Αλήθεια ή ψέμα;

Στις ζοφερές μέρες που ζούμε,- όπου οι προτεραιότητες και οι αξίες έχουν ανατραπεί από τους μηχανισμούς της πολιτικής προπαγάνδας, όπου η εκδίκηση ερμηνεύεται ως αυτοπροστασία, η επιθετικότητα μεταμορφώθηκε σε κουράγιο, ο φανατισμός σε ένδειξη ανδρισμού, η διαφωνία σε προδοσία, ο σαδισμός σε προστατευτισμό, η παθολογία σε φυσιολογικότητα και ο ‘προληπτικός πόλεμος’ σε ειρήνη,- η επίθεση για τη δολοφονία της μεσαίας τάξης παραμένει ενεργή και υγιής.
Σαν αποτέλεσμα, οι μισθοί μειώνονται, ο τιμάριθμος ανεβαίνει, τα αγαθά είναι εκτός ελέγχου και το δολάριο κατρακυλάει. Η ανωτερότητα του δολαρίου έχει τεθεί υπό αμφισβήτηση, πράγμα που μπορεί να προετοιμάσει το έδαφος για κάποιο καινούριο νόμισμα, μέσω μιας νέας εντολής υπό την ασφάλεια και την ευημερία μιας συνεργασίας...Η τιμή του πετρελαίου συνεχίζει να αυξάνεται, καταργώντας τους νόμους της προσφοράς και της ζήτησης και, οι τιμές των τροφίμων έχουν διογκωθεί τόσο που η ‘έλλειψη τροφής’ προωθείται συστηματικά δημιουργώντας παγκόσμιο πανικό.
Η ερώτηση είναι: ΓΙΑΤΙ? Οι αναδιαμορφωμένες οικονομίες, οι δημιουργία χρεών των κρατών και ο έλεγχος του παγκοσμίου πετρελαίου, είναι ουσιώδη στοιχεία για την ολοκληρωτική παγκόσμια κυριαρχία, όπου όλα τα κράτη θα υποταχτούν και θα καταστούν φτωχά.
Συνεπώς, όλα τα έθνη θα ασκούν ‘αδύναμη εξουσία’ και θα εξαρτώνται από τους ‘Αφέντες’ του σύμπαντος.
Παρ’όλα αυτά, ο έλεγχος των κυβερνήσεων των χωρών, δεν σχετίζεται ευθέως με τον έλεγχο των πληθυσμών. Επομένως, το επόμενο λογικό βήμα θα ήταν ο έλεγχος της διάθεσης των τροφίμων δημιουργώντας μια σκηνοθετημένη έλλειψη, χειραγωγόντας τις τιμές και δημιουργώντας λιμό.
Αυτό σε ανταπόδοση θα παρέχει τον απόλυτο έλεγχο του κάθε πολίτη στον κόσμο, τη στιγμή που η τροφή είναι το βασικό στοιχείο της αυτοπροστασίας.
Οι σκηνοθετημένοι λιμοί, υπήρξαν ιστορικά απαραίτητοι για τον έλεγχο και τη μείωση των πληθυσμών.
Ποια άλλα πολιτικά κίνητρα όμως υπάρχουν πίσω από την πρόσφατη σκηνοθετημένη διατροφική κρίση?
Βαδίζουμε προς την κατεύθυνση μιας σκηνοθετημένης παγκόσμιας ύφεσης?
Το πρόβλημα με τη θεωρία της διατροφικής κρίσης ειδικά στις ΗΠΑ, είναι η έλλειψη της αξιοπιστίας της. Αν συλλέξουμε καθημερινά όλα τα αποφάγια μόνο από τα εστιατόρια και τα σούπερ μάρκετς θα μπορέσουμε να θρέψουμε εκατομμύρια ανθρώπων.

Πώς μπορεί να υπάρχει έλλειψη όταν η σπατάλη είναι άφθονη?

- Μήπως οι ηγέτες χρησιμοποιούν το ίδιο επιχείρημα της ανεπάρκειας που χρησιμοποιούν και για το πετρέλαιο, ώστε να αυξήσουν τις τιμές και τα περιθώρια κέρδους?

- Είναι η ενεργειακή κρίση ένα ακόμη σκηνοθετημένο πλάνο το οποίο σχεδιάστηκε για την αύξηση του ελέγχου των κυβερνήσεων στον κόσμο, με αποτέλεσμα τη διευκόλυνση εξόρυξης πετρελαίου σε οποιοδήποτε σημείο θελήσει το Βιομηχανικό Δίκτυο?

- Υπάρχει κάποια σχέση ανάμεσα στη διαδικασία κεφαλαιοποίησης, την ατομική ελευθερία και την οικονομία της αγοράς?

- Θα μπορούσε η γεώτρηση πετρελαίου στις ΗΠΑ να μειώσει την κερδοσκοπία, με αποτέλεσμα ένα παγκόσμιο οικονομικό πρόβλημα?

- Είναι μήπως βολικότερο να κατηγορήσουμε τους περιβαλλοντολόγους για την έλλειψη διυλιστηρίων και για τις υπεράκτιες εξορύξεις?

- Είναι μήπως επιβεβλημένη η εισβολή στο Ιράν για να αποφευχθεί η ολοκληρωτική κατάρρευση του δολαρίου και της Αμερικάνικης οικονομίας, σε περίπτωση που οι Ιρανοί κατακλύσουν την παγκόσμια αγορά με φθηνό πετρέλαιο συναλλασσόμενοι μόνο σε ευρώ?

Ο Russell Train, πρώην διαχειριστής του Οργανισμού Προστασίας Περιβάλλοντος, το 1970 έκανε την εξής δήλωση για την ενεργειακή κρίση:

«Μπορούμε να εκμεταλλευτούμε την ενεργειακή κρίση σαν μια καλή δικαιολογία και ευκαιρία ώστε να κάνουμε μερικές ουσιώδεις αλλαγές, τις οποίες θα κάναμε ούτως ή άλλως για άλλους λόγους»

Ο Anthony C. Sutton, οικονομολόγος και ιστορικός απομυθοποίησε την ‘έλλειψη’ πετρελαίου κατά την ενεργειακή κρίση της δεκαετίας του ’70 στο βιβλίο του: ‘ενέργεια, η κατασκευασμένη κρίση’ και δήλωσε στον τότε διαχειριστή της κρίσης ,Carter:

«Δεν υπάρχει ενεργειακή κρίση με την έννοια της φυσικής έλλειψης των ενεργειακών φυσικών πόρων. Υπάρχει παρόλα αυτά, μια χειραγωγούμενη και τεχνητή κατάσταση.»
Ο Sutton δήλωσε επίσης πως, ο μύθος της ‘ενεργειακής ανεπάρκειας’ μπορεί να απορριφθεί μέσα από τη στατιστική. Τα υπάρχοντα ενεργειακά αποθέματα της Αμερικής επαρκούν για τα επόμενα 2.000 χρόνια.

Το 1977 ένας συντάκτης της Wall Street Journal έγραψε:

«Η ενεργειακή κρίση είναι παγίδα και πλάνη. Κάτι χειρότερο, είναι πορνεία.»

Μήπως η ιστορία επαναλαμβάνεται? Γνωρίζουμε με σιγουριά ότι όποιος γράφει και φτιάχνει ιστορία, έχει την τάση να την επαναλαμβάνει μερικές φορές για πολιτικούς σκοπούς και οφέλη και άλλες φορές, η επανάληψη είναι ένα ανθρώπινος αυτοκαταστροφικός εθισμός.

Θα μπορούσε η παρούσα ενεργειακή κρίση να είναι μια επανάληψη του παρελθόντος που θα πετύχει περισσότερα πολιτικά κίνητρα εκτός από τα υπέρογκα κέρδη.

Και η παρούσα διατροφική κρίση? Μήπως είναι μια ακόμη παγίδα και πλάνη που επινοήθηκε από την παγκόσμια υβριδική αφρόκρεμα η οποία επηρεάζει πολιτικούς και οργανισμούς?

Αν όλοι μας δεχτούμε την έλλειψη τροφών, τον πανικό, το καταχώνιασμα των τροφών τότε, θα στραφούμε στα μεταλλαγμένα τρόφιμα? Πολλές χώρες έχουν δηλώσει την αντίθεσή τους στους Γενετικά Τροποποιημένους Οργανισμούς, λόγω της έλλειψης έντιμης πληροφόρησης για τις επιπτώσεις στην υγεία και, λόγω του απόλυτου ελέγχου πάνω στους αγρότες, οι οποίοι πρέπει να αγοράσουν σπόρους από τον παγκόσμιο οργανισμό ξανά και ξανά κάθε χρόνο ώστε να έχουν σοδειά για να πουλήσουν.

Επομένως, αλλάζει η φύση του εδάφους και της φυσιολογικής καλλιέργειας εν ονόματι της εμπορικής εκμετάλλευσης και του κέρδους.

Ποια καλύτερη στρατηγική υπάρχει για να πιέσεις κάποιον να στραφεί στα μεταλλαγμένα, από το να δημιουργήσεις μια διατροφική ανεπάρκεια, να πολλαπλασιάσεις το κόστος των τροφών και να δυσκολέψεις την πρόσβαση των ανθρώπων στη βασικότερη ανάγκη τους? Η Monsanto θα ήταν ευγνώμων!

Τα θέμα είναι πως, η Monsanto τυγχάνει να είναι η γιγάντια παγκόσμια εταιρία που έφερε στον κόσμο τον καρκίνο, φτιάχνοντας αφθονία εντομοκτόνων και παρασιτοκτόνων και η οποία τα τελευταία χρόνια έχει γίνει η κυρίαρχη δύναμη στην αλυσίδα των μεταλλαγμένων τροφών. Η Monsanto, τυγχάνει να είναι επίσης ένα ισχυρό λόμπι στην Ουάσιγκτον.

Πρόσφατα το περιοδικό Vanity Fair, δημοσίευσε μια καταπληκτική αναφορά στην οποία αναφέρει τα παγκόσμια πλοκάμια θανάτου της Monsanto πάνω στη γεωργική βιομηχανία. Η Monsanto ανέπτυξε Γενετικά Τροποποιημένους Σπόρους οι οποίοι θα μπορούσαν να αντισταθούν μόνο στο δικό τους φυτοκτόνο, το Roundup, προσφέροντας στους αγρότες έναν βολικό τρόπο για να ψεκάσουν τα χωράφια τους με εξολοθρευτές ζιζανίων, χωρίς να επηρεαστεί η σοδειά τους. Η Monsanto τότε, κατοχύρωσε την πατέντα των σπόρων. Η αναφορά επίσης αναφέρει ότι η Monsanto τροποποίησε γενετικά σπόρους, άλλαξε ριζικά τη μορφή της εταιρίας και αλλάζει ραγδαία τις παγκόσμιες αγροκαλλιέργειες. Μέχρι τώρα, η εταιρία έχει παραγάγει γενετικά τροποποιημένους σπόρους από: φασόλια σόγιας, καλαμπόκι και βαμβάκι και πολλά άλλα προϊόντα έχουν αναπτυχθεί ή είναι σε εξέλιξη όπως οι σπόροι ζαχαρότευτλου και τριφυλλιού. Η εταιρία επιδιώκει επίσης την επέκτασή της στην παραγωγή γάλακτος εκμεταλλευόμενη μια τεχνητή ορμόνη ανάπτυξης για αγελάδες, η οποία αυξάνει την παραγωγικότητά τους και, κινείται επιθετικά ώστε να πλήξει εμπορικά όσους αρνούνται να χρησιμοποιήσουν την ορμόνη.

Προετοιμαστείτε λοιπόν. Η Monsanto και οι άλλες εταιρίες παγκοσμίως που παράγουν γενετικά τροποποιημένους σπόρους, είναι μια επιχείρηση διάσωσης και ευτυχώς δε θα πεινάσουμε!....

Αλίκη Στεφάνου