Να ήμουν σκύλος στη Γερμανία;

Το γνωστό πιά κείμενο της δημοσιογράφου Αργυρώς Μώρου (Ελευθεροτυπία 3-1-05)

" ΝΑ 'ΜΟΥΝ ΣΚΥΛΟΣ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ"!

Προσωπικά δεν ξέρω "αν ήταν σκύλος" η κ. Μώρου, αν θα ήθελε να ζει σε κυνοκομείο της Γερμανίας...

Εγώ πάντως "αν ήμουν σκύλος", δεν θα ήθελα να ζω σ' ένα μέρος που θα με "φρόντιζαν " τόσο πολύ, μα μπορεί να με θανάτωναν αν έμενα πολύ καιρό στ' αζήτητα, γιά να έχουν χώρο, να "φροντίσουν" μετά άλλα σκυλάκια... Ή ως "σπονδυλωτό", θα μπορούσαν να
κάνουν πειράματα επάνω μου, αν είχα γεννηθεί γι' αυτό το σκοπό... (Αυτά που γεννιούνται γι' αυτό τον σκοπό δεν πονάνε?)

Ούτε και τα σκυλιά μου επείσθησαν από τις παραινέσεις διαφόρων κυριών, που τα παρότρυναν να μετακομίσουν εκεί γιά μιά καλύτερη ζωή και προτίμησαν να παραμείνουν εδώ, μαζί μου κι ας μην ξαπλώνουν πάνω σε ακριβούς καναπέδες...

Μα αντί ν' απαντώ εγώ κι οι σκύλοι μου στο δημοσίευμα αυτό και σε όσους το προβάλλουν, ας αφήσουμε ν' απαντήσουν οι Έλληνες κτηνίατροι με αυτήν την επιστολή "ανησυχίας", που έστειλαν στον Γερμανό Πρέσβη γι' αυτό το θέμα.
------------------------ Νά ' μουν σκύλος στη Γερμανία ----------------------------------

Λέγεται ότι ο πολιτισμός μιας χώρας φαίνεται από δύο πράγματα: το πώς συμπεριφέρονται οι άνθρωποι στους συνανθρώπους τους και στα ζώα.

Στην Ελλάδα και στα δύο πάσχουμε. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και άνθρωποι που βοηθούν όπως μπορούν, είτε οργανωμένα είτε όχι, και μάλιστα χωρίς τη βοήθεια του κράτους. Στη χώρα όπου η λέξη φιλοζωία έχει αντικατασταθεί με τη λέξη ζωοφιλία (φίλος της ζωής) βρέθηκε η «Ε» και διαπίστωσε τι σημαίνει πολιτισμός και σεβασμός των ασθενέστερων.

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας επισκεφθήκαμε δύο κυνοκομεία και δεν πιστεύαμε στα μάτια μας. Ηταν πεντακάθαρα, με χώρους τόσο μεγάλους όπου τα ζώα παίζουν χωρίς αλυσίδες και περιορισμούς. Διαμπερή, με καλοριφέρ, παράθυρα τα οποία ανοίγουν αυτόματα για ανανέωση του αέρα και ανέσεις που δεν υπάρχουν καν σε ιδρύματα για ανθρώπους στην Ελλάδα και δεν μπορούν να συγκριθούν στο ελάχιστο με τα καλύτερα της χώρας μας. Κυνοκομεία που έχουν ένα και μοναδικό σκοπό: να υιοθετηθούν τα ζώα από κάποια οικογένεια που θα τα φροντίζει όπως τους αξίζει. Και αυτό δεν θα μπορούσε να συμβεί, αν δεν υπήρχε ένα οργανωμένο πρόγραμμα υιοθεσιών.

«Το καταφύγιο είναι ανοιχτό καθημερινά από τις 12 το μεσημέρι έως τις 5 το απόγευμα. Οσοι θέλουν να υιοθετήσουν ένα ζώο μπορούν να δουν το ιστορικό του έξω από το δωμάτιο. Για παράδειγμα, την ημερομηνία που ήρθε στο κυνοκομείο και τον λόγο (θάνατος ιδιοκτήτη, ανικανότητα φύλαξής του κ.ά), την ηλικία, τη ράτσα του, αν είναι αρτιμελές κι αν όχι ποια αναπηρία έχει (τρίποδα, μονόφθαλμα κ.λπ.), στοιχεία του χαρακτήρα του και άλλες λεπτομέρειες, όπως αν τα πάει καλά με παιδιά, γυναίκες, άνδρες, άλλα σκυλιά ή γατιά», λέει η διευθύντρια του μεγαλύτερου καταφυγίου ζώων της Νότιας Γερμανίας, Doris Hoffe, το οποίο λειτουργεί από το 1927 στην πόλη Μούνστερ.

«Ο άνθρωπος που θα υιοθετήσει ένα ζώο πρέπει να γνωρίζει τα πάντα πριν το υιοθετήσει. Διαφορετικά είναι φαύλος κύκλος. Για παράδειγμα, αν ένα σκυλί δεν τα πηγαίνει καλά με τα παιδιά και αυτός που θα το υιοθετήσει έχει, η συμβίωση δεν θα ευδοκιμήσει», εξηγεί. Ποια είναι όμως η διαδικασία υιοθεσίας; «Για να υιοθετήσει κάποιος ένα σκυλί, πληρώνει το ποσό της τάξης των 200 ευρώ. Αυτό συμβαίνει για δύο λόγους: τα χρήματα μένουν στο κυνοκομείο και χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες των υπόλοιπων ζώων και αυτό αποτελεί το πρώτο τεστ της ανάδοχης οικογένειας», συμπληρώνει η κ. Hoffe. «Στη Γερμανία όποιος έχει κατοικίδιο ζώο δεν πληρώνει μόνο τον κτηνίατρο και την τροφή του, αλλά ασφάλεια και φόρο. Αν δεν έχει 200 ευρώ, αυτό σημαίνει αυτομάτως ότι είναι ανίκανος να το υιοθετήσει», τονίζει.

Αν έχει, η υιοθεσία προχωράει στο δεύτερο στάδιο, τη συνέντευξη, η οποία περιλαμβάνει πάμπολλα ερωτήματα. Μένετε σε διαμέρισμα ή σε σπίτι; Εχει κήπο; Πόσες ώρες δουλεύετε; Πόσες ώρες θα είναι μόνο του ζώο τη μέρα, είναι μερικά από αυτά.

«Το 50% των υποψήφιων ανάδοχων οικογενειών απορρίπτεται και το άλλο μισό πριν πάρει ένα ζώο σπίτι και υπογράψει τα απαραίτητα έγγραφα (αν αθετήσει το συμβόλαιο υιοθεσίας θα αντιμετωπίσει τον νόμο) πρέπει πρώτα να περάσει μια ώρα μαζί του εκεί. Αν όλα πάνε καλά, θα φύγουν για το σπίτι, όπου θα ακολουθήσει αιφνιδιαστικός έλεγχος».

Ποιος πληρώνει για όλα αυτά; Η κάθε πόλη οφείλει να έχει το δικό της καταφύγιο ζώων, ιδιωτικό ή δημόσιο, με δικό του κτηνίατρο. Τα κυνοκομεία χρηματοδοτούνται, δεδομένου ότι είναι ανέφικτο οι δήμοι να καλύπτουν το 100% των εξόδων. Ομως οι υπεύθυνοι αποκομίζουν χρήματα και από άλλες πηγές, πέρα από τις συνδρομές: πωλούν ημερολόγια και άλλα αντικείμενα (σπίτια, πιάτα, λουράκια), νοικιάζουν βιβλία για ζώα από τη βιβλιοθήκη τους και λειτουργούν και κένελ. Εθελοντές αναλαμβάνουν να βγάλουν τα σκυλιά βόλτα, μία ώρα το πρωί και μία το βράδυ, στο δάσος ή τη θάλασσα, δίπλα σε κυνοκομείο. Οσον αφορά τους ανθρώπους που δουλεύουν εκεί, είναι όλοι εκπαιδευμένοι. Εχουν πρώτα καθίσει στα θρανία τρία ολόκληρα χρόνια και έχουν κάνει πρακτική εξάσκηση τεσσάρων εβδομάδων σε ζωολογικό κήπο.

Στο διήμερο ταξίδι της στη Γερμανία η «Ε» διάνυσε οδικώς περισσότερα από 1.000 χιλιόμετρα και δεν είδαμε ούτε ένα αδέσποτο. Οχι επειδή δεν υπάρχουν άνθρωποι που εγκαταλείπουν τα τετράποδά τους, ελάχιστοι συγκριτικά με την Ελλάδα, αλλά διότι, όταν κάποιος βρει ένα αδέσποτο, οφείλει να ειδοποιήσει την Αστυνομία. Οι αστυνομικοί που θα το μαζέψουν το κρατούν σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο στο Τμήμα για 24 ώρες, σε περίπτωση που κάποιος το αναζητήσει. Στη συνέχεια το μεταφέρουν σε κυνοκομείο, όπου παραμένει για δυο εβδομάδες σε καραντίνα μέχρι να εμβολιασθεί και αποπαρασιτωθεί. Αν το τμήμα δεν έχει χώρο, το ζώο μεταφέρεται στα κυνοκομεία ακόμη και αν είναι νύχτα. Αστυνομικοί και πυροσβέστες έχουν το κλειδί για να ανοίξουν την κεντρική πόρτα και το πλήρως εξοπλισμένο δωμάτιο έκτακτης ανάγκης.

Πράγματα απίστευτα και όμως αληθινά. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 03/01/2005

-----------------Επιστολή Κτηνιατρικού Συλλόγου στον Γερμανό Πρέσβη--------------------

ΠANEΛΛHNIOΣ KTHNIATPIKOΣ ΣYΛΛOΓOΣ A.M. 597 ΧΑΛΚΟΚΟΝΔΥΛΗ 15, ΑΘΗΝΑ 10432 ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 210-5226769

Προς τη Γερμανική Πρεσβεία

Aξιότιμε κ. Πρέσβη,

Mετά από πολλές καταγγελίες και σκιές που δημιουργήθηκαν τον τελευταίο χρόνο σχετικά με την αποστολή αδεσπότων ζώων και κυρίως σκύλων από την Eλλάδα στη Γερμανία και σε άλλες βορειοευρωπαϊκές χώρες θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε και να ζητήσουμε τη συνδρομή σας στη διαλεύκανση του ζητήματος.

Mετά την ψήφιση και την ενεργοποίηση του νόμου 3170/2003 του Eλληνικού Kοινοβουλίου, από τον Iούνιο του 2004 όλες οι μετακινήσεις δεσποζόμενων και αδεσπότων ζώων προς χώρες της E.E. γίνονται υποχρεωτικά με τη συνοδεία διαβατηρίου και την ηλεκτρονική σήμανση σε περίπτωση σκύλου. H διακίνηση και η έκδοση διαβατηρίων γίνεται με υπουργική απόφαση υποχρεωτικά από τον Πανελλήνιο Kτηνιατρικό Σύλλογο (ΠKΣ) δια μελών του.

Kάθε ζώο πρέπει να έχει ιδιοκτήτη που θα αναφέρεται στο διαβατήριο και να συνοδεύεται από αυτόν ή από άλλο εξουσιοδοτημένο πρόσωπο. Σε διαφορετική περίπτωση θεωρείται εμπορική αποστολή και εμπίπτει σε άλλο νομικό καθεστώς.

Kατόπιν των παραπάνω, τους τελευταίους μήνες παρατηρήθηκε ιδιαίτερα αυξημένη ζήτηση σε διαβατήρια από συγκεκριμένα μέλη του συλλόγου μας. Mετά από έρευνα αποδείχτηκε ότι αυτά προορίζονταν για αδέσποτα ζώα, τα οποία περισυλλέγονται από «φιλοζωικά» σωματεία και αποστέλλονται κατά εκατοντάδες και με ιδιαίτερα υψηλό κόστος σε χώρες του εξωτερικού και κυρίως στην Γερμανία.

Kατά τον ισχυρισμό των σωματείων αυτών, τα ζώα πηγαίνουν σε συγκεκριμένες οικογένειες για υιοθεσία. Σε αρκετές περιπτώσεις δε το όνομα του νέου ιδιοκτήτη αναφέρεται και στο διαβατήριο που εκδίδεται στην Eλλάδα. Tο δε κόστος για τη μεταφορά ενός σκύλου ανέρχεται τουλάχιστον σε 80 ευρώ χωρίς το αεροπορικό εισιτήριο.

Παράλληλα, είναι γνωστό ότι στη Γερμανία υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτα σε καταφύγια που προορίζονται για υιοθεσία με ιδιαίτερα απαιτητικούς όρους που θα εξασφαλίσουν την ευζωία του ζώου στο νέο του περιβάλλον. Tα παραπάνω γέννησαν δυσπιστία από πλευράς συναδέλφων κτηνίατρων ανά την Eλλάδα για την πραγματική κατάληξη των ζώων αυτών που θα δικαιολογούσε το μεγάλο τους αριθμό, τον ανταγωνισμό των σωματείων στο ποιος θα μαζέψει τα περισσότερα ζώα και την αντοχή τους σε τόσο μεγάλο κόστος αποστολής ανά ζώο.

Eξασφαλίσαμε για το λόγο αυτό κάποιους τυχαίους αριθμούς σήμανσης με τους αντίστοιχους δηλωμένους ως νέους ιδιοκτήτες στην Γερμανία και από μια σύντομη έρευνα που κάναμε διαπιστώσαμε ότι, "κανένας ιδιοκτήτης δεν αντιστοχεί σε καμμία διεύθυνση".

. Kατόπιν των παραπάνω θα εκτιμούσαμε ιδιαίτερα την βοήθεια σας στην επιβεβαίωση της ύπαρξης ή όχι των ιδιοκτητών αυτών και το εάν αυτοί κατέχουν, ως φέρεται, τα αντίστοιχα ζώα με τον αναγραφόμενο αριθμό σήμανσης.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Α. ΤΡΑΧΗΛΗ Α. ΣΑΝΤΟΡΙΝΑΙΟΣ

arkouda http://yiannas.pblogs.gr/

yiannas galanou.