Τίτλοι τέλους...

«Μια ζωή πληρώνω αμαρτίες αλλονών. Τέρμα ως εδώ, άλλο δεν μπορώ. Από σήμερα, παλιόπαιδο θα γίνω και θ’ αλλάξω χαρακτήρα και ζωή..».
Ο πατέρας του λάτρευε αυτό το τραγούδι. Όπως και το «Ιστορία μου» και το «Σώσε με». Λένε ότι τις μέρες που ο πόνος ήταν αφόρητος και πλησίαζε το τέλος, καλούσε τη Ρίτα Σακελαρίου για να τον απαλύνει με τη φωνή της. Ο Γιώργος απλά θυμίζει τους στίχους με τη διαγραφή Σημίτη και συνδυαστικά με το στήσιμο της κάλπης στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ μετά την ήττα, θύμισε τον πατέρα του. Κάθε συσχέτιση των δύο, κάθε παραλληλισμός είναι ατυχής. Άλλες εποχές, άλλες ανάγκες, άλλο το επίπεδο ωριμότητας της ελληνικής κοινωνίας, διαφορετικές οι απαιτήσεις των καιρών.
Έχει περάσει ανεπιστρεπτί η εποχή που ένα λεκτικό εφεύρημα και ένα νεύμα στη σκάλα ενός αεροπλάνου σαγήνευε. Σήμερα, χρειάζονται σοβαρές τομές και πολιτικές. Το πρόβλημα των πολιτικών ταγών και η σχετική έλλειψή τους είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Ξεράθηκε ήδη η όαση του Ομπάμα και του Τσίπρα. Μόνο οι γάλλοι παρασύρονται ακόμα από μία μοντέλα. Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ δεν άλλαξε χαρακτήρα, παλιόπαιδο δεν μπορεί να γίνει. Άσπρισαν τα μαλλιά του. Το πρόβλημά του είναι ότι δεν μπορεί να τάξει για να γοητεύσει. Μοιάζει όμως να ανδρώθηκε πολιτικά και από «Γιωργάκης» έγινε «Γιώργος». Ο πατέρας του δεν ήθελε να ακούει το όνομα «Σημίτης» και όχι άδικα. Ο πρώην πρωθυπουργός οδήγησε σε ιδεολογικό αδιέξοδο το κόμμα και φέσωσε μια χώρα.
Η ταπεινότητά μου δεν δύναται να κρίνει τον κ .Σημίτη. Θα το κάνει ο ιστορικός του μέλλοντος, αρκεί να μην έχει τελειώσει το Πάντειο ή το Πανεπιστήμιο Πειραιά, γιατί διαφορετικά θα γράψει προκατειλημμένα έναν διθύραμβο. Ο Βολτέρος είπε ότι στην «πολιτική δεν έχουν σημασία οι προθέσεις, αλλά τα αποτελέσματα» και το αποτέλεσμα ήταν ο κ. Σημίτης, με την δημοσίευση της επιστολής, να μετατοπίσει την θεματολογία από την ακρίβεια στο πασοκικό ασύμφωνο. Μάλλον γιατί επί της Αναγνωστοπούλου, ανάμεσα από το σπίτι του Ψυχάρη και το οδοντιατρείο του Μανίκα, δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι τον έλληνα της γενιάς των 700 € δεν τον ενδιαφέρει αν θα γίνει δημοψήφισμα ή όχι για τη Συνθήκη της Λισαβόνας και δεν τον νοιάζει η ευρωπαϊκή προοπτική του ιδίου. «Ας με έπαιρνε ένα τηλέφωνο..» είπε στο δελτίο του Alter ο Γ . Παπανδρέου και μ’ αυτό τα είπε όλα.

Αντώνης-Μάριος Παπαγιώτης