-δεν με πιάνει ύπνος καλή μου..
-γιατί Κώστα μου,μηπως σε πείραξε το φαγητό?
-μπά,δεν βαρυστομάχιασα,αφού ξέρεις πόσο λιτός είμαι στη διατροφή μου
-μήπως οι αναθυμιάσεις απ τις πυρκαγιές?
-δεν θα τόλεγα,άλλωστε όλοι καμένα χαρτιά γινόμαστε κάποτε..
-μήπως τα ρίχτερ στην Πελοπόννησο?
-ισα, ισα που αυτά με νανουρίζουνε αν δεν πέφτουν οι ελιές
-ε τότε,γιατί ξαγρυπνάς καλέ μου?
-να μωρέ,δεν μπορώ την αχαριστία..
-ποιος είναι αχάριστος μαζί σου να τον μαλώσω?
-…εκείνος ο ανισόρροπος ποδηλάτης
-α,λές για κείνον που δεν ισορροπεί και πέφτει απ το ποδήλατο?
-ναι,αυτός που μπερδεύει τα μπούτια του στα πεντάλ
-είναι αυτός που του έδωσες και το κλειδί του μαγαζιού?
-του ανήκε άλλωστε,παλιά φίρμα,από παππού σε εγγονό..
-δηλαδή αυτός που τουδωσες το κλειδί, σ έδιωξε από το μαγαζί?
-ναι,αυτός ο φαλακρός με το μουστάκι
-και δεν σου είπε ούτε ένα ΄΄ευχαριστώ΄΄?
-ούτε ένα τοσοδούλι ΄΄ευχαριστώ΄΄ο αχάριστος..
-σε αντίθεση μ εσένα που λες σ όλους ΄΄ευχαριστώ΄΄
-εμ εγώ έχω τρόπους κι ας μην είμαι από τζάκι..
-ξεχασέ το καλέ μου και κοιμήσου,καλό ξημέρωμα..
-thank you America
Marakos