Κανένας φραγμός

Παλιά –πολύ παλιά, προ χρόνων αμνημονεύτων- ακόμη και οι χειρότεροι κακούργοι λειτουργούσαν στο πλαίσιο –όσο αστείο κι αν ακούγεται- ενός κώδικα ηθικής, φοβούμενοι όχι απλώς τις διωκτικές αρχές, αλλά και την κοινωνία, κι ακόμη-ακόμη αυτή την ίδια τη συνείδησή τους.
Σήμερα όμως, με τα…άλματα προς τα εμπρός που κάνει η κοινωνία μας, τέτοιου είδους φραγμοί έχουν καταργηθεί, έτσι που οι κάθε λογής εγκληματίες (απαγωγείς, παιδεραστές, φονιάδες –επί πληρωμή και αυτοαπασχολούμενοι!- ναρκέμποροι, μπράβοι και λοιποί… ευυπόληπτοι πολίτες), λίγο απέχουν από το να γίνουν γενικότερα αποδεκτοί, γι’ αυτό ίσως κάτι πρέπει να κάνουμε, για να επισπεύσουμε τις εξελίξεις. Να τους πούμε, «Αστέρια μας, εμείς σας αποδεχόμαστε, σας αγαπάμε και σας τιμούμε, γι’ αυτό βγείτε στο φως να σας αποθεώσουμε, αφού τρόπους δεν βρίσκουμε να σας φτύσουμε και να σας βροντοφωνάξουμε, Βγείτε στο φως να σας καμαρώσουμε, κι αν χρειαστεί, διεκδικείστε μέχρι και δημόσια αξιώματα, όσοι δηλαδή από εσάς δεν κατέχετε ήδη».

Α. Μιαούλης