Στα χνάρια του...τίποτα

Απ' την στιγμή που μπήκε ο κομματισμός στα σχολεία, προκειμένου να γίνει απορροφητήρας ψήφων των νέων μας, η μάθηση βγήκε απ' το παράθυρο. Σχολές που εξωτερικά θυμίζουν τσίρκο, με κάθε είδους συνθήματα που ρυπαίνουν τους τοίχους, δίνουνε εικόνα μιας χώρας που δεν αξίζει ν' ανήκει όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά ούτε και στον τρίτο κόσμο.
Όσο για τους πολιτικάντηδες κάθε χρώματος και παρατάξεως, παρακολουθούν σα Νέρωνες τις φωτιές που άναψαν στις ψυχές των νέων μας, αναμένοντας το επόμενο γκάλοπ. Καθηγητές που τρέμει το φυλλοκάρδι τους, μήπως κάποιο ισόβιο κοπρόσκυλο βάλει στο μάτι τα αυτοκίνητο τους ή τους ίδιους, υποχρεώνονται να σκύψουν το κεφάλι στις οργανωμένες αγέλες που "αποφασίζουν και διατάσσουν" γνωρίζοντας πως υπάρχει στα σίγουρα ατιμωρησία, εκμεταλλευόμενοι το "άσυλο" που τους παρέχει ο Νόμος.
Όσο δε για τις καταστροφές που κάνουνε οι παρασυρμένοι συμφοιτητές τους, καλά να είναι τούτος ο λαός να πληρώνει. Ευτυχώς η η συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών δεν ακολουθεί τα βήματα τους, αλλά δυστυχώς είναι όμηροι τους και δεν μπορούν να τους αντιπαρατεθούν.
Όσο για τις επενδύσεις, πηγαίνουμε κατά διαβόλου, παρά το ότι είμαστε οι τελευταίοι σε κόστος λόγω χαμηλών μισθών, που όμως δεν κατορθώνουμε ν' αποκομίσουμε οφέλη απ' έξω, λόγω του ότι δεν υπάρχει εργασιακή ειρήνη για να έλθουν τα κεφάλαια στον τόπο μας. Κάποιοι δε υπαρκτοί παλαιοντολόγοι εξακολουθούν να κατηγορούν το κεφάλαιο, αναμασώντας μια τσίχλα που έχει πια κτιτρινίσει στα δόντια τους, αφού γνωρίζουνε πολύ καλά πως το σύστημα αυτό έχει αποτύχει παταγωδώς και πως οι μόνοι που αποκόμισαν οφέλη ήσαν οι κομισάριοι του μηχανισμού που πλούτισαν και στην συνέχεια "ξέπλυναν" μέσω τρίτων στο εξωτερικό τα κλοπιμαία τους.
Όσο για την ελεύθερη οικονομία η οποία αν είναι όντως ανταγωνιστική και όχι συγχορδία οργανωμένων καρτέλ, δηλαδή "ελεύθερη ασυδοσία" αποτελεί για όλους μας ότι το καλύτερο, γιατί δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας και απορρόφησης των χιλιάδων ανέργων πτυχιούχων μας. Οι επιχειρήσεις, ΟΤΕ, ΔΕΗ και ότι άλλο ανήκει στον Δημόσιο τομέα, θα πρέπει να λειτουργούν με πνεύμα ιδιωτικής επιχείρησης και ανταγωνισμού σε σχέση με ομοειδείς επιχείρησεις που θα πρέπει να δημιουργηθούν απο ξένα κεφάλαια και όχι υπό το μονοπώλιο και την αιγίδα των κάθε είδους κομματόσκυλων και παρακοιμωμένων τους. Απεργίες λοιπόν για τους βολεμένους και μόνιμους στο Δημόσιο, αλλά για τους ιδιωτικούς που δεν αποτολμούν ν' απεργήσουν, ποιός τάχατες νοιάζεται? ΚΑΝΕΝΑΣ φυσικά κι ας πιπιλίζουν την καραμέλα οι εργατοπατέρες του ...τίποτα.Οσο για την απλή αναλογική,την ξέχασαν ακόμα και οι υπέρμαχοι της.

marakos
αναρχικός με...αρχές