Τετάρτη 16 Ιουλίου 2008

1x2

Ένα ακριβό τζιπ ξεπροβάλλει στη γωνία. Μέσα ένας καλοταϊσμένος, δίπλα
καθεται μια ομορφονιά. Σταματούν στον κόκκινο σηματοδότη. Από
παρακείμενο χώρο στάθμευσης καφενείου ξεπροβάλλει μια νεκροφόρα. Ο
οδηγός της ότι είχε πάρει τον καφέ του από την προηγούμενη κηδεία.
Προτίθεται να μπεί στον κάθετο δρόμο από αυτό του τζιπ.
Ξαφνικά βλέπω τον οδηγό του τζίπ να ξεκινάει ενώ ακόμα υπάρχει
κόκκινο, να αφήνει και τα δύο χέρια από το τιμόνι και γουρλώνοντας τα
μάτια προς το οδηγό της νεκροφόρας ,με πρόσωπο μάλλον χλωμό, να τινάζει
τα χέρια του προς αυτόν κάνοντάς του νόημα να μην προχωρήσει. Σα να
του έλεγε: Πίσω Χάρε.

Το ξέρω το ξόρκι. Δεισιδαιμονικώς, δεν πρέπει ποτέ κηδεία ( ή νεκροφόρα
ίσως) να σου κόψει το δρόμο. Τώρα τι τον νοιάζει τον ζωντανό που πάει ο
πεθαμένος, αυτό μάλλον θα πρέπει να αποδοθεί στο φόβο του θανάτου ο
οποίος ενυπάρχει στον κάθε άνθρωπο. Το μόνο βέβαιο σε αυτό τον κόσμο.
Τι το θέλεις το ακριβό τζιπ καλοταϊσμένε εφόσον φοβάσαι μια νεκροφόρα;

Περιουσιακώς τελικώς υπάρχει εκ φύσεως κομμουνισμός. Όλοι 1x2 στο τέλος.
Ας είσαι και Κωστάκης , ας είσαι και Γιωργάκης, ας είσαι και Αλέκα.
Καλά είναι γραμμένο από τον Απόστολο Παύλο. Τόσο σύντομη η ζωή ώστε
και αυτός που έχει είναι σα να μην έχει και αυτός που δεν έχει σα να
έχει.
Από την άλλη εφόσον φοβόμαστε το θάνατο και αγαπούμε τη ζωή προς τι
οι 600.000 εκτρώσεις ανά έτος στην Ελλάδα και μόνο. Ναι, τόσες είναι.

Ότι έσπειρε ο φοβιτσιάρης ο Κωστάκης εκείνο και θα θερίσει. Γιατί αν
δεν φοβόταν τη νεκροφόρα δε θα τον φύλαγε μια μεραρχία. Που θα πας
όμως Κωστάκη τρώς τρώς θα φάει και το σκουλίκι. Εσύ και οι
συνθρησκευάμενοί σου παλατιανοί υπερδιακομματικοί (μ_ _ _ _ ο ι )
κάτω και εμείς οι χριστιανοί με το Χριστός Ανέστη πάνω.
Για μας η δόξα και η τιμή ξεκινάει μετά το 1x2.

Υ.Γ. : Όποιος δυσκολεύεται να βρεί το όνομα της
θρησκευτικοεξουσιαστικής ομάδας ας διαβάσει πατήρ Χαράλαμπο
Βασιλόπουλο, μάρτυρα κατά τον Γέροντα Παΐσιο.

Ζευγαράς Δημήτριος.