Τρίτη 1 Ιουλίου 2008

Να ήμουν σκύλος στην Ελλάδα


Πολύ ωραία όλα αυτά που γράφονται αυτές τις ημέρες. Από τη μία πλευρά οι υπερασπιστές της υιοθεσίας ζώων στην Ευρώπη και από την άλλη οι υπερασπιστές του να παραμείνουν τα ζώα στην Ελλάδα. Φαγώθηκαν μεταξύ τους!

Όμως...ρώτησε κανένας αυτές τις ψυχούλες που γυρνάνε σκελετωμένες, βασανισμένες από τα δικά μας χέρια; Που πεθαίνουν φρικτά από φόλες κάθε ημέρα σε κάθε γειτονιά της Ελλάδας; Τι να θέλουν άραγε; Την πλήρη εφαρμογή του ΝΟΜΟΥ! Και όχι τα μεγάλα λόγια και τις φαγωμάρες. Να μας απαντήσει επιτέλους κάποιος, που πάνε τα χρήματα που προορίζονται για αυτά τα ζώα. Έγινα μεσήλικας και κάθε ημέρα γυρνάω σπίτι κλαίγοντας από τα δυστυχισμένα ζώα που βλέπω. Δεν με ενδιαφέρει κανένας υπερασπιστής από αυτούς που γράφουν αυτές τις ημέρες! Ενδιαφέρθηκε ποτέ κανένας, για το πόσα λεφτά δίνω για να σώζω αδέσποτα και το ψυγείο μου είναι άδειο; Όχι. Γι΄ αυτό καλά θα κάνει ο κάθε υπουργός και υφυπουργός να προσέχει τι λέει και να σταματήσουν επιτέλους τα ψέματα! Αυτός είναι ο πολιτισμός μας, αυτή είναι η αγάπη που δίνουμε στους αδύναμους ανθρώπους και τα ζώα; ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ ΚΥΡΙΕ ΥΠΟΥΡΓΕ ΚΑΙ ΥΦΥΠΟΥΡΓΕ ΚΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ ΠΟΥ ΛΕΓΕΣΤΕ ''ΦΙΛΟΖΩΟΙ''!

Αδέσποτος από την '' φιλοζωία ''