Σάββατο 5 Ιουλίου 2008

Χρονοπαγίδες...

Σύμφωνα με πρόβλεψη της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας του Αϊνστάιν δυνατόν να υπάρχουν στο σύμπαν, λόγω της ανώμαλης διαμόρφωσης του
βαρυτικού πεδίου, τόποι όπου εισερχόμενος κάποιος μπορεί να γυρίσει
πίσω στο χρόνο. Έτσι παρελθόν παρόν και μέλλον θεωρητικά θα μπορούσαν
να συνυπάρξουν ας πούμε στο "τώρα". Το όνομά τους: Χρονοπαγίδες...

Καλή δυνατότητα αν σκεφτεί κανείς ότι θα μπορούσαμε να είχαμε
απαλλάξει την ανθρωπότητα από πολλά δεινά. Μπαίνεις στη χρονοπαγίδα
,σκοτώνεις το Χίτλερ , γυρίζεις πίσω στο τώρα και ούτε γάτα ούτε
ζημιά. Γιατί άλλη λύση δεν βλέπω για να τελειώνουν τα δεινά του
κοσμάκι από τον κάθε λογής κρετίνο που επιθυμεί την εξουσία.

Μα λέει, πως χαζοί ήταν; Εδώ κυβέρνησαν λαούς, έφτιαξαν στρατούς
κυριάρχησαν στον κόσμο, εξεστράτευσαν, έστειλαν κάτι εκατοντάδες
εκατομμυρίων στον τάφο. Άλλο δεν μπορώ να σκεφτώ παρά μονάχα πως η
διακυβέρνηση αυτού του κόσμου βασίζεται στην ειδολωλατρεία των
συμβόλων και στους λογικούς ανθρώπους.

Γιατί το σύμβολο αναφέρεται στο συναίσθημα και ως τέτοιο ο λογικός
άνθρωπος το αποτάσσει όταν πρόκειται για την ανάληψη της εξουσίας από
αυτόν. Για σκέψου ,σου λέει, εγώ δεν μπορώ καλά καλά να ορίσω και να
προβλέψω τον ευατό μου θα πάω να ορίσω και τις τύχες των άλλων; Ίσως
κάποιος πραγματικά σπουδαίος να μπορεί να κυβερνήσει δίκαια. Εγώ μένω
ευχαριστημένος με αυτά που έχω, με τη χαρά της οικογενείας μου. Δεν
θέλω δόξες και τιμές. Ίσως κάποιος άλλος να μπορέσει να αναλάβει για
να γίνει ο κόσμος καλύτερος.

Την ώρα που ο λογικός σκέφτεται έτσι, κάποιος άλλος επαγγελόμενος τη
σωτηρία του κόσμου σηκώνει τά σύμβολά του στον αέρα, άλλοτε ως Παξ
Ρομάνα,άλλοτε ως ισλαμική αυτοκρατορία, άλλοτε ως Αγία Ρωμαϊκή
Αυτοκρατορία του Γερμνανικού Έθνους, άλλοτε ως Κοκινσταντόρες, άλλοτε
ως Μεγάλη Βρετανία, άλλοτε ως Οθωμανική Αυτοκρατορία,άλλοτε ως
Αυτοκρατορία της Αγίας Ρωσίας, άλλοτε ως Σοβιετική ένωση, άλλοτε ως
Τρίτο Ράιχ , άλλοτε ως Παξ Αμερικάνα. Και αν τα παραδείγματα είναι
χονδροειδή , με όμοιο τρόπο θα μπορούσαμε να εκφραστούμε για τον κάθε
υποψήφιο που θέλει να αποφασίζει για εμάς χωρίς εμάς όσο χαμηλα ή
υψηλά διεκδικεί. Όλοι φιλοδοξούν να τιμωρήσουν το κακό και το καλό να
βασιλέψει στον κόσμο με τα κολτ τους να καπνίζουν και το αστέρι του
νόμου να λάμπει μπρος από το ματωμένο ηλιοβασίλεμμα του Τέξας. Έτσι
γράφει η Ιστορία. Πάντοτε νικά ο καλός.

Και αν δεν έχει μπει η ανθρωπότητα σε χρονοπαγήδες και αν δεν έχει
γυρίσει πίσω και πίσω ξανά και ξανά στο χρόνο, γράφοντας και
ξαναγράφοντας με το αίμα του μίσους των συμβόλων τις λαμπρές ιστορίες
των ξεδιάντροπων κρετίνων απογόνων του Κάιν, που θέλουν να κυβερνούν
την ανάγκη των λογικών απογόνων του Σήθ.

Καλά θα μου πείς ρε φίλε, κανένας δηλαδή να μην κυβερνήσει; Το ξέρεις
ότι τότε θα γίνει αναρχία και ότι ο καθένας θα μπορεί να κάνει ότι
θέλει; Ζούγκλα θέλεις να γίνουμε; Για να σου απαντήσω απλά: την
απόλιξη μιας τέτοιας κατάστασης βιώνει η ανθρωπότητα μόνο που τα
παραμύθια που σου δίδαξαν στα σχολειά τους μένουν ως δήθεν περιγραφή
των γεγονότων, ενώ η δική σου εμπειρία παρόλου που θα προσπαθήσεις να
τη διαδάξεις στα παιδιά σου θα χαθεί. Αν πάντος έχεις να δώσει κάτι
στα παιδιά σου αυτό ας είναι μόνο ή αγάπη μόνο αυτή μπορεί να νικήσει
τα καταραμένα σύμβολά τους.

Αν πάντος εύρησκα κάπου μια χρονοπαγήδα θα τους έβαζα μισούς μέσα και
μίσους έξω από αυτή. Ώστε η μισή να πάνε πίσω στο παρελθόν και οι
άλλοι μισοί να μείνουν στο παρόν. Θα έστελαν στο παρελθόν τα προσωπά
τους και θα κρατούσα εδώ το χαμόγελό τους έστω και ψεύτικο, θα έστελαν
στο παρελθόν τα μισα γεννητικά τους όργανα ώστε να μην αφήσουν άλλους
απογόνους, θα έστελνα το μισό τους εγκέγαλο στο παρελθόν θα κρατούσα
έδώ το κομμάτι που είναι υπεύθυνο για την αγάπη και για τη συμπόνια.

Προτείνω χρονοπαγήδες λοιπόν.

Ζευγαράς Δημήτριος.