Με την σημερινή ατελή –όπως όλες- κίνηση εντυπωσιασμού, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έκανε χρήση της εικόνας (και πιο συγκεκριμένα του blow up) για την υπηρεσία του πολιτικού του κέδρους. Επανεισήγαγε την πολιτική του «σκληρού ροκ», θυμίζοντας τις σκοτεινές εποχές Λαλιώτη-Ρέππα που για χάρη του κομματικού «Καλού»... έκαναν επανειλημμένως χρήση της προπαγάνδας, κυρίως μέσω κατασκευασμένων κατηγοριών που διοχέτευαν σε περιοδικά χρησμένων εν μια νυκτί εκδοτών, είτε μέσω πληρωμένων δημοσιογράφων αλλά και ολόκληρων διαπλεκόμενων δημοσιογραφικών συγκροτημάτων. Δυστυχώς, σήμερα αποδεικνύεται ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ελλείψει πολιτικών θέσεων και προτάσεων, καταφεύγει στην προσφιλή μέθοδο του πολιτικού ιμπρεσιονισμού. Η εντύπωση για την εντύπωση, ή καλύτερα η εικόνα για την εικόνα. Αν και πίστευα ότι αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. η συγκεκριμένη τακτική, τελικά την ανέσυρε και πάλι το «όλον ΠΑ.ΣΟ.Κ.», θυμούμενο ίσως τα κέρδη του παππού και γέρου της δημοκρατίας με τις κατηγορίες για «βία και νοθεία». Με ένα χολιγουντιανά σκηνοθετημένο μοντάζ, αλλά και με έντονη επιρροή από την «Ελληνοφρένεια» του ΣΚΑΙ, προσπάθησε ανεπιτυχώς να κερδίσει τις επικοινωνιακές εντυπώσεις ενόψει Δ.Ε.Θ. και έναρξης της νέας τηλεοπτικής περιόδου. Προτίμησε, αντί της πραγματικής πολιτικής αντιπρότασης, την εικονική τηλευαισθησία, που η ανάλυσή της από τον Κλουζό εμπεριέχει τα στοιχεία του σκανδάλου –που το ίδιο στη συνέχεια, δια στόματος Πετσάλνικου στο δελτίο του Alter, υποβίβασε σε «μια υπόθεση προς διερεύνηση». Ποια είναι τα αποδεικτικά στοιχεία του σκανδάλου;?! Έξι κάμερες, ανοικτή ονομαστική ψηφοφορία, 2 χαρτιά-«ψηφοδέλτια», έλλειψη κινήτρου από την κυβέρνηση, είδηση δοσμένη από δυσαρεστημένο βουλευτή της Ν.Δ –γι’ αυτό και οι όλοι οι κατεπίφαση αντάρτες έσπευσαν να μιλήσουν για «γελοιότητες του ΠΑ.ΣΟ.Κ.»- αναλυτής του τηλεοπτικού υλικού φέρεται να είναι ο Απόστολος Κακλαμάνης (γεγονός από μόνο του αστείο, καθώς ο φακός των γυαλιών του είναι πιο χοντρός και από της γιαγιάς στην παλιά και ωραία διαφήμιση της σοκολάτας Ι.Ο.Ν.), πολυκοσμία, μαζική συνέργεια (4 βουλευτές, 3 υπάλληλοι της Βουλής και πολλοί παρευρισκόμενοι την ώρα του εγκλήματος) και ένα….απέχων ΠΑ. ΣΟ.Κ.
Υ.Γ. Ο τίτλος είναι δανεισμένος από το βιβλίο του αναγνωρισμένου αντιφρονούντα Noam Chomsky, που περιέχει μια συλλογή συνεντεύξεων του «τελευταίου σοφού» μέσω των οποίων διατυπώνει διεισδυτικές παρατηρήσεις για τους θεσμούς που διαμορφώνουν τη σκέψη του κοινού και οι οποίοι βρίσκονται στην υπηρεσία του κέρδους.
Αντώνης-Μάριος Παπαγιώτης