Έτσι μπράβο! Το πιάσαμε το νόημα! Πού στην ευχή το θυμήθηκα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο; Ακούγοντας χθες την είδηση ότι ο «ευαγής» αυτός διεθνής οργανισμός έδωσε στην Ουκρανία, της οποίας η οικονομία βρίσκεται στα πρόθυρα της γενικής κατάρρευσης, δάνειο ύψους 15 δις. δολαρίων υπό τον όρο (κρατηθείτε!) να αναστείλει τις προγραμματισμένες εθνικές εκλογές, ώστε να αποτραπεί ο «κίνδυνος» να περάσει η εξουσία στα χέρια του φιλο-ρωσικού κόμματος.
Το ΔΝΜ που με την πολιτική του, και τις «εγγυήσεις» που γυρεύει για τα δάνεια που δίνει, έχει καταδικάσει μια ολόκληρη ήπειρο, (τη Λατινική Αμερική), να ζει για σχεδόν τρία τέταρτα του αιώνα στην ανέχεια και την υπανάπτυξη, και τους λαούς της να στενάζουν κάτω από τον ζυγό των πιο στυγνών δικτατοριών!
Έχουμε και λέμε. Αργεντινή: Δικτατορία από το 1966 μέχρι το 1973. Χιλή: Δικτατορία από το 1973, μέχρι το 1990. Παραγουάη: Δικτατορία από το 1950, μέχρι το 1989 (αυτοί το ευχαριστήθηκαν τουλάχιστον!) Κι από κοντά βέβαια και η Βολιβία, το Ελ Σαλβαδόρ και η Γουατεμάλα (εκεί πια κι αν έχει κόψει κι αν έχει ράψει η διαβόητη United Fruits και οι πληρωμένοι φονιάδες της). To maintain stability and prevent crises in the international monetary system, the IMF reviews national, regional, and global economic and financial developments. Ναι, αμέ! Και προκειμένου να τα πετύχεις όλα αυτά τα ωραία, καταστρατηγείς την όποια επιθυμία των λαών για ρυθμίζουν από μόνοι τους τα του οίκου τους, υπονομεύεις τις νόμιμα εκλεγμένες κυβερνήσεις τους, και κάποτε επιτίθεσαι ανοιχτά εναντίον τους, (περίπτωση Ντανιέλ Ορτέγκα και Σαντινίστας, με τους αχρείους Κόντρας του κυρίου Ρέιγκαν και του κυρίου Όλιβερ Νορθ).
Εντάξει, δικτάτορας ο Κάστρο, γραφικοί κι επικίνδυνοι ο Τσάβεζ της Βενεζουέλας και ο Έβο Μοράλες της Βολιβίας αντίστοιχα. Άιντε, να πούμε πως φεύγουν απ’ τη μέση, μετά τι σε περιμένει στη γωνία; Το ΔΝΤ και η CIA. Τσα!
Α. Μιαούλης
Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2008
Σφάξε με, Αγά μου, ν' αγιάσω!
