Οικονομική κρίση = λίπασμα πολιτικής δράσης

Οι οικονομικές συγκυρίες ίσως να αποτελούν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τη χάραξη νέων, δυναμικών, πολιτικών δράσεων και συμπεριφορών. Είναι ίσως μια από τις ελάχιστες ευκαιρίες που η χρηματοοικονομική ολιγαρχία υποτάσσεται σε πολιτικές αποφάσεις.
Ενδεχομένως και να διανύουμε την ΄΄χρυσή εποχή΄΄ της πολιτικής, η οποία παρέχει απλόχερα την ευκαιρία σε πολιτικούς ηγέτες να διαγράψουν τα χρέη τους προς κάθε οικονομικό παράγοντα και να επανεκκινήσουν με λευκό ποινικό μητρώο. Βέβαια το πλεόνασμα ισχύος που καλούνται να αδράξουν οι πολιτικοί ηγέτες πρέπει να χρησιμοποιηθεί σωστά καθώς από τώρα και μετά είναι σε θέση να σηκώσουν ανάστημα.

Τους παρέχεται η μοναδική ευκαιρία να χτυπήσουν το χέρι στο τραπέζι και να ορθώσουν το ανάστημά τους. Τους παρέχεται η ευκαιρία να απαιτήσουν από την τραπεζική και χρηματιστηριακή ολιγαρχία να χαμηλώσει το βλέμμα της. Βέβαια, θα ήταν κουτό να πιστέψει κάποιος ότι οι ίδιοι πολιτικοί δεν θα ξαναβρεθούν στην ανάγκη των παραπάνω ανθρώπων, παρόλα αυτά από αυτό το σημείο καμπής και μετά η σχέση αυτή διαφοροποιείται. Η οικονομική εξουσία νοιώθει πλέον ότι είναι θνητή και ότι διαθέτει Αχίλλειο πτέρνα.
Με την αίσθηση αυτή και με το γεγονός ότι οι τελευταίες ελπίδες των οικονομικών παραγόντων εναποτίθενται στους πολιτικούς, η πολιτική ισχύς αποκτά πρωταγωνιστικό ρόλο. Όσα και αν χρωστάνε οι πολιτικοί ηγέτες το γεγονός και μόνο ότι καλούνται να βγάλουν από την κινούμενη άμμο τους χρηματοοικονομικούς παράγοντες καθιστά τους τελευταίους εσαεί υπόχρεους προς τους ευεργέτες πολιτικούς τους. Το νόμισμα έχει πάντα δύο όψεις και καλό είναι μέσα σε όλο αυτό το πεσιμιστικό κλίμα να μπορέσουμε να δούμε ότι οι πολιτικοί μας μπορούν πλέον να δράσουν σε διαφορετικά επίπεδα ισχύος.
Ήρθε η ώρα οι πολιτικοί να δράσουν δυναμικά και όχι υποτακτικά. Ζούμε την εποχή που οι πολιτικοί ηγέτες μπορούν πλέον να κάνουν ΄΄πουτινιές΄΄. Τώρα είναι η μεγάλη ευκαιρία, τώρα που το σύστημα είναι λαβωμένο από τις δικές του φαυλότητες να χειραγωγηθεί εκ νέου από πολιτικά πρόσωπα με σωφροσύνη. Αν παρέλθει αναξιοποίητη αυτή η ευκαιρία τότε η κατρακύλα θα είναι μεγαλύτερη και σφοδρότερη. Τώρα που το κοντέρ μηδενίζει μπορούν οι ηγέτες να ΄΄στρώσουν΄΄ τον κινητήρα με σύνεση και αποφασιστικότητα.
Η ανάκαμψη, όποτε κι αν έρθει, θα κουβαλάει μια ιστορική συνείδηση που θα αναδεικνύει τον ρόλο των πολιτικών. Οι πολιτικοί ηγέτες θα μπορούν, βασιζόμενοι στην ιστορία, να κουνάνε το δάχτυλο υπερασπιζόμενοι τον αναπροσδιορισμένο και αναβαθμισμένο ρόλο τους. Ήρθε η ώρα τα ρυμουλκά να επιβληθούν στα τρύπια δεξαμενόπλοια και να καθορίσουν μονομερώς νέους και υγιέστερους κανόνες πλεύσης. Ας ελπίσουμε ότι οι ευκαιρίες δεν θα πάνε χαμένες...



www.lafazanidis.blogspot.com