Παρά το γεγονός ότι οι πολιτικοί μας και οι εταιρίες δημοσκοπήσεων διασύρονται. Έκαστοι είτε αιτούνται είτε διενεργούν δημοσκοπήσεις οι οποίες μόνο αστείες μπορούν να χαρακτηριστούν. Ποιος ο λόγος να θεωρήσουμε σοβαρές δημοσκοπήσεις που δομούνται με κατευθυντήριες γραμμές ώστε να χειραγωγούν την κοινή γνώμη ; Είναι κωμικοτραγικό να καθόμαστε και να αναλύουμε, κατά συνέπεια να λαμβάνουμε σοβαρά, δημοσκοπήσεις που κατευθύνουν τους ερωτηθέντες. Διότι όταν επιθυμεί κάποιος να κάνει ΕΡΕΥΝΑ, γιατί έτσι τις αποκαλούν, δεν παραθέτει μόνο δύο επιλογές απάντησης.
ΔΥΟ επιλογές κύριοι ; Μόνο ΔΥΟ; Και αυτό τολμάτε να το αποκαλείται έρευνα; Δηλαδή αν κάποιος θεωρεί καταλληλότερο για πρωθυπουργό π.χ. τον κύριο Κωστή Στεφανόπουλο (τυχαίο παράδειγμα) πρέπει αυτομάτως να ενταχθεί στους, δεν ξέρω, δεν απαντώ;
Δηλαδή, είναι προφανές ότι η ποιότητα της ΄΄έρευνας΄΄ είναι ΈΝΑ και μόνο ΈΝΑ σκαλί πιο πάνω από την εκδοχή να υπήρχε μόνο ένας υποψήφιος!!! Η ποιότητα των δημοσκοπήσεων είναι επιεικώς γελοία, διότι ακόμη και την δική μου ασημαντότητα (που μόνο η μάνα μου με ξέρει) να βάλετε δίπλα σε κάποιον άλλο ε! ένα μηδαμινό ποσοστό θα το πάρω από αυτούς που αντιπαθούν τον αντίπαλο υποψήφιο ως πρόσωπο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι όσοι με ψηφίσουν με είδαν και στον ύπνο τους πρωθυπουργό!
Πρέπει, επιτέλους, να σοβαρευτούμε σε ζητήματα στα οποία επιβάλλεται υψηλό και μη αμφισβητούμενο κύρος.
Αυτή η μορφή των δημοσκοπήσεων είναι, τουλάχιστον, αντιδημοκρατική γιατί δεν μπορείς να θέτεις τόσο κρίσιμα ερωτήματα και να περιορίζεις τις ενδεχόμενες απαντήσεις σε ένα στενό εύρος που εξυπηρετεί ολίγους (ολίγους είτε αριθμητικά είτε παραγωγικά) πολιτικούς και κόμματα.
Τα όσα ισχυρίζομαι υποστηρίζονται και από το γεγονός ότι οι εν λόγω δημοσκοπήσεις εμφανίζουν σχεδόν πάντα καταλληλότερο για πρωθυπουργό τον εκάστοτε εν ενεργεία πρωθυπουργό. Ήταν κάποτε πρωθυπουργός ο κύριος Σημίτης έβγαινε καταλληλότερος, είναι ο τώρα κύριος Καραμανλής βγαίνει καταλληλότερος. Ε, ….πώς να το κάνουμε δηλαδή από ψυχολογική, τουλάχιστον, άποψη είναι ευνόητο ότι ο ερωτώμενος θέλει να πιστέψει ότι ο εν ενεργεία πρωθυπουργός του είναι και ο καταλληλότερος.
Ας τεθούν όμως τα ερωτήματα σε σοβαρές βάσεις, δηλαδή
Ποιόν αρχηγό κόμματος θεωρείτε καταλληλότερο για πρωθυπουργό;
Ποιόν βουλευτή θεωρείτε καταλληλότερο για πρωθυπουργό;
Ποιόν (γενικά) Έλληνα θεωρείτε καταλληλότερο για πρωθυπουργό ;
Ερωτήματα ΑΝΟΙΧΤΑ και όχι ερωτήματα του τύπου, Κώστας ή Γιώργος;
Μόνο με ανοιχτά ερωτήματα θα εξαχθούν σοβαρά συμπεράσματα.
Ένα άλλο κωμικοτραγικό γεγονός που λαμβάνει χώρα στις ΄΄έρευνες΄΄ αυτές, είναι και η αστειότατη ΄΄παράσταση νίκης΄΄.
Πέρα από το γεγονός της φραστικής αστοχίας, καθώς ο τίτλος αποπροσανατολίζει και δεν προϊδεάζει, δεν είναι η καταλληλότερη λέξη για την χρήση που γίνεται στις δημοσκοπήσεις.
Παράσταση (η) (ουσ.) (από το ρ. παριστώ) = απεικόνιση, παρουσίαση : «θα δοθούν παραστάσεις αρχαίου δράματος στην Επίδαυρο και αξίζει να πάμε» // παράστημα, παρουσιαστικό «έχει αρρενωπή παράσταση» // εμφάνιση στη σκηνή, η διδασκαλία θεατρικού έργου: «η αστυνομία απαγόρευσε την παράσταση αυτού του έργου»
(Λεξικό της γλώσσας μας, Κώστα Ιωαννίδη, εκδόσεις Αιγαίο)
Καταλληλότερες λέξεις είναι η «Εικασία» ή «Υπόθεση». Δεν παραθέτω περισσότερα αποσπάσματα από λεξικά καθώς θεωρώ ότι είναι ηλίου φαεινότερο πως οι παραπάνω λέξεις περιγράφουν σαφέστερα το θέμα που πραγματεύονται οι δημοσκοπήσεις. Τώρα για ποιο λόγο το κάνουν αυτό, δεν έχω καταλάβει.
Η ΄΄παράσταση νίκης΄΄ δεν έχει καμία ενημερωτική αξία και θεωρώ πως τίθεται απλά και μόνο για λόγους χειραγώγησης του κοινού. Διότι, αν ενδεχομένως κάποιος θέλει να προβεί σε ΄΄ψήφο διαμαρτυρίας΄΄ ψηφίζοντας ενάντια στον δικομματισμό, η ΄΄παράσταση νίκης΄΄ διατηρεί ανοιχτό το ενδεχόμενο να αναθεωρήσει κάποιος την απόφασή του κρίνοντάς την ως μάταιη προσπάθεια. Αυτή είναι η κατάντια μας.
Θέτω λοιπόν το εξής σενάριο, φανταστείτε να έθεταν το ερώτημα
«Ποιόν Έλληνα θεωρείτε καταλληλότερο για πρωθυπουργό ;».
Και στην πρώτη δημοσκόπηση να εμφανιζόταν η, διεθνούς κύρους ποιήτρια μας και ακαδημαϊκός, Κική Δημουλά (τυχαίο παράδειγμα) με 5% , τι θα γινόταν, και στη τρίτη δημοσκόπηση με 20%, και στην δέκατη δημοσκόπηση με 30%. Εκεί να δείτε πως αλλάζει το πολιτικό σκηνικό τα πρόσωπα και οι πολιτικές. Εκεί να δείτε πολιτικές αναταραχές. Αλλά έτσι όπως μας έχουν μάθει, να ανακυκλώνουμε τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα και πολιτικές δεν μπορούμε να προσδοκούμε περισσότερα. Διότι οι δημοσκοπήσεις έχουν μάθει να διατηρούν το προφίλ της ΄΄κατάψυξης΄΄ δηλαδή να συντηρούν τα ίδια και ίδια πρόσωπα.
Με την ίδια λογική (των πολιτικών και των δημοσκόπων) θα μπορούσαμε να κάνουμε την εξής δημοσκόπηση.
΄΄Ποιόν θεωρείτε καταλληλότερο για πρόεδρο της Ε.Σ.Η.Ε.Α τον Τριανταφυλλόπουλο ή τον Σόμπολο ;΄΄ κι όλοι οι άλλοι δημοσιογράφοι στα σκουπίδια. Συγγνώμη αλλά θεωρώ πως δεν είναι λογικό κάτι τέτοιο.
Αυτές βέβαια είναι προσωπικές μου απόψεις και απλά εκτιμώ ότι δεν περιέχουν λογικές υπερβάσεις ή τουλάχιστον δεν περιέχουν μεγαλύτερες λογικές υπερβάσεις από αυτές που περιέχουν οι δημοσκοπήσεις που μας πλασάρουν. Συγχωράτε με αν σας ενοχλούν οι απόψεις μου, αλλά την αγωνιώδη και σοβαροφανή αντιμετώπιση που δείχνουν κάποιοι δημοσιογράφοι και anchormen σε αυτού του τύπου τις δημοσκοπήσεις δεν τη συμμερίζομαι. Δεν τοποθετούμαι πολιτικά ούτε κομματικά. Απλά και μόνο, λογικά. Γιατί με αυτά και με άλλα η σύγχρονη πολιτική ιστορία αυτού του τόπου να κατέληξε να αποτελεί ιδιοκτησία λίγων πολιτικών.
Δεν απέχουμε και πολύ από το να αρχίσουμε σε λίγα χρόνια να ακούμε αυτά τα γνωστά και γελοία, Κωνσταντίνος ο ΄Β, Γεώργιος ο ΄Β, Θεοδώρα η Ά, Κυριάκος ο ΄Β, Ευάγγελος ο ΄Β και υποψιάζομαι ότι θα είναι ακατόρθωτο αυτούς να τους απομακρύνουμε με ένα απλό δημοψήφισμα.
www.lafazanidis.blogspot.com