Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2008

Η διδακτορική διατριβή του Θεσσαλονικιού χειρουργού...


Περασμένο μεσημέρι Παρασκευής, ώρα 16.00 μμ. Χτυπάει το κινητό, μία ευγενική δεσποινίδα ζητάει την ιατρό χειρουργό κυρία Χριστοδούλου.

- Τηλεφωνώ από το φροντιστήριο τάδε. Θα ήθελα να σας ζητήσω μία συνεργασία με πληρωμή.

- Είναι χρόνια τώρα που παράτησα τα ιδιαίτερα για το ΔΙΚΑΤΣΑ ( όταν δεν πληρώνει το Νοσοκομείο επί 11 μήνες κάπως πρέπει να ζήσεις).


- Δεν πρόκειται για ιδιαίτερα , πρόκειται για διδακτορική διατριβή, ειδικότητας χειρουργικής. Θα πληρωθείτε κανονικά.

- Τι εννοείτε; Ότι ήρθε υποψήφιος διδάκτορας και σας είπε να του κάνετε τη διατριβή;

- Nαι.

- Λυπάμαι, αλλά αυτό που μου ζητάτε δεν είναι ηθικό. Πως είναι δυνατόν να το δεχτώ; Αν αυτός θέλει να γίνει καθηγητής Πανεπιστημίου και να του έχει κάνει άλλος τη διατριβή, ΟΚ, είναι διεφθαρμένος και κοροϊδεύει τον καθηγητή που του έδωσε τη διατριβή και το δημόσιο Πανεπιστήμιο γενικώς. Αλλά εάν εγώ το δεχτώ τότε και εγώ συμμετέχω σε απάτη. Όχι, δεν γίνεται αυτό που ζητάτε.

- Συμφωνώ, αλλά και εμείς υπηρεσίες προσφέρουμε, και σκέφτηκα να σας ρωτήσω…


Συμπεράσματα:

1.Ο Θεσσαλονικιός χειρουργός ψάχνει κάποιον να του κάνει τη διατριβή. Φτωχοί και πεινασμένοι γιατροί της επικράτειας προσέλθετε!
2. Το δημόσιο Πανεπιστήμιο έδωσε διατριβή σε έναν που δεν το άξιζε ( να ήταν ένας μόνο καλά θα ήταν).
3.Το δημόσιο Πανεπιστήμιο ΑΠΘ δια των εκπροσώπων του, συμπεριλαμβανομένων δύο διαφορετικών προέδρων ιατρικής σχολής, μου αρνήθηκε την ανάθεση διατριβής κατ’επανάληψη ( από το 1996 μέχρι το 2003) με τη δικαιολογία ότι δεν είχε θέσεις. Εγώ μπορούσα να κάνω τη διατριβή , αλλά αυτός που δεν μπορεί κατάφερε και πήρε την ανάθεση διατριβής.

Γενικό Συμπέρασμα: Πιστεύω ότι αν υπήρχαν ιδιωτικά Πανεπιστήμια στην Ελλάδα, θα είχα τελειώσει τη διατριβή μου τώρα εδώ και πολλά χρόνια, και δεν θα στεναχωριόμουνα να βλέπω ότι κάποιοι που παίρνουν διατριβή από το δημόσιο Πανεπιστήμιο δεν μπορούν να την κάνουν και πληρώνουν, ενώ κάποιοι που μπορούν να την κάνουν μόνοι τους είναι αποκλεισμένοι και πρέπει να πάνε στο εξωτερικό για να πετύχουν κάτι απλό και εφικτό.

Eυχαριστώ πολύ,
Ειρήνη Χριστοδούλου
Θεσσαλονίκη