Έχω ένα μυστικό, κρυμμένο στης καρδιάς τα βάθη, στάξε μου μερικά ευρώ, αν θέλεις να το μάθεις!

Φαίνεται ο δρόμος μέχρι τον πάτο του βαρελιού παραμένει μακρύς ακόμη. Το είδα τις προάλλες και… κουφάθηκα, κατά το κοινώς λεγόμενο: υποτίθεται ότι είναι τηλεπαιχνίδι, στο πλαίσιο του οποίου ο παίκτης καλείται να απαντήσει με ειλικρίνεια στις πλέον προσωπικές και ξεδιάντροπα αδιάκριτες ερωτήσεις που του κάνει η παρουσιάστρια-ιεροεξετάστρια. Καταπώς φαίνεται, το ειλικρινές ή όχι των απαντήσεων «φιλτράρει» κάποιο σατανικό μηχάνημα, το οποίο και αποφαίνεται τελικά κατά πόσο ο ερωτώμενος λέει την αλήθεια ή ψεύδεται. Θέλετε μερικές από τις ερωτήσεις; «Πιστεύεις ότι η μητέρα σου σε έχει καταστρέψει;» «Αγαπάς τον πατέρα σου;» «Τα έχεις φτιάξει ποτέ με παντρεμένο (ο ερωτώμενος ήτα γυναίκα);»

Περισσότερα δεν πρόλαβα να ακούσω, γιατί στο μεταξύ με είχε πιάσει αναγούλα. Το δια ταύτα της ιστορίας είναι ότι, ο παίκτης, είτε από μόνος του, είτε συνεπικουρούμενος από το διαβολικό μηχάνημα, στο τέλος γίνεται ρόμπα, προς τέρψιν του φιλοθεάμονος τηλεοπτικού κοινού, αφού έχει υποχρεωθεί να ανασκαλίσει τα μύχια της ψυχής του, αποκαλύπτοντας όλα εκείνα τα μυστικά που δικαιούται να έχει ο κάθε άνθρωπος και που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του εσωτερικού του κόσμου. Με τη διαφορά πως, αν αναλάβει να ξεμπροστιαστεί από μόνος του, κερδίζει και κάποιο χρηματικό έπαθλο, ενώ αν τον ξεμπροστιάσει το διαβολικό μηχάνημα, φεύγει από το παιχνίδι ξεμπροστιασμένος και χαμένος. Τέτοια ομορφιά!

Και για να μην κοροϊδευόμαστε, το πώς θα αντιδράσει το κοινό στο συγκεκριμένο «τηλεπαιχνίδι», θα δώσει και το μέτρο της κατάντιας μας ως κοινωνία.


Α. Μιαούλης