Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008

Αντιλαλούν οι φυλακές



ΜΠΑΙΝΕΙΣ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΟΡΘΙΟΣ ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΕΙΣ ΣΕ ΚΟΥΒΕΡΤΑ

H κουβέντα δεν ήταν τυχαία κανείς δεν έβγαινε όρθιος από τις φυλακές ,ότι κερδήθηκε το κέρδισαν μόνοι τους οι κρατούμενοι με αίμα ,με αλλεπάλληλες εξεγέρσεις όπου ο υπουργός υποδείκνυε «να ρίξουν στο ψαχνό», ότι κέρδισε ο κρατούμενος δεν του χαρίστηκε , το διεκδίκησε με τα ματ πάνω από κεφάλι του.

Οι συνθήκες στις σημερινές φυλακές είναι αρρωστημένες .

Συγχρωτίζονται οι επαίτες με τους σίριαλ κίλερς , οι ενήλικοι έμποροι με τους ανήλικους χρήστες(όταν έρχονται από Αυλώνα για πραγματογνώμονα ),οι δομημένες ομάδες ξένων πολυπαραβατικών ,με τους εκολαπτομενους παράνομους .

Μπήκα στη φυλακή με στερητικό σύνδρομο και με πέταξαν στην απομόνωση ,στα μπλε ,υπόγεια του ψυχιατρείου, αν και όλοι δικαιούνται φαρμακευτικής περίθαλψης όντες κρατούμενοι ,δεν με είδε κανείς γιατρός για μήνες .

Βγήκα από το υπόγειο όταν άλλαξε αρχιφύλακας και θέλησε να δει τον «αξιοπερίεργο» κρατούμενο.

Έμεινα τεσσεράμισι χρόνια σε κελιά των οχτώ τετραγωνικών μέτρων με μια ανοιχτή οπή για τουαλέτα μαζί με άλλους τέσσερεις κρατούμενους .Έμεινα παρά τον κανονισμό κλειστός με 42 βαθμούς ,μεσημέρι , και δεν μπορούσα να αναπνεύσω ,πέρασα αλλεπάλληλες εκδικητικές μεταγωγές σε ένα κλουβί ,ένα κυβικό μέτρο στριμωγμένος για πεντακόσια χλμ, μαζί με άλλους τρεις. Κλειδωμένοι χωρίς κατούρημα για δεκατρείς δεκαπέντε ώρες ,άλλοι κατούρησαν κάτω ,δεν άντεχαν άλλο ,και η κλούβα βρώμαγε ,που να μην μπορείς να ανασάνεις .

Έφαγα στρίμωγμα από μπράβους του αρχιφύλακα που απείλησαν ότι αν δεν κόψω την απεργία πείνας θα μπλέξω άσχημα .

Αυτά μαζί με στέρηση ύπνου με στέρηση νερού με κλείδωμα , χειμώνα σε απομόνωση ανοιχτή , χωρίς πόρτες και παράθυρα(ψυχιατρείο) και με δυο βαθμούς έξω (χιόνισε εκείνη τη χρονιά).

Υπέστην όσα υφίστανται οι κρατούμενοι στην Ελλάδα , συνθήκες και συμπεριφορές που έχουν εκλείψει εδώ και δεκαετίες από όλες τις φυλακές του πολιτισμένου –δυτικού κόσμου.

Οι κρατούμενοι ζητιάνε το αυτονόητο αφού τους στερούν την ελευθερία να τους δώσουν την ευκαιρία να περάσουν την ποινή τους σαν άνθρωποι και όχι σαν ζώα , να μην στριμώχνονται 12.500 κρατούμενοι σε 7.000 θέσεις φυλακών .

Να μην εκτίουν ποινές που όμοιες τους δεν υπάρχουν στην ευρωπαϊκή ένωση εδώ και χρόνια .

Ζητούν να αντιληφθούμε ότι είναι κομμάτι της κοινωνίας ,ότι είναι άνθρωποι με δικαίωμα στη δεύτερη ευκαιρία .

Οι φυλακές έχουν δημιουργηθεί από την εξουσία για να λειτουργήσουν ως απειλή σε όποιον αμφισβητεί τον κώδικα αξιών της .

Η κοινωνία οφείλει να δείχνει ότι δεν παραπέταξε ένα κομμάτι της ,γιατί αν το κάνει αυτό το κομμάτι θα κακοφορμίσει και τις παθογόνους συνέπειες θα τις υποστούμε όλοι.

Δημήτρης Αϊβατζίδης