Άλφα Κάπα

Χειρότερη και από την κακή δημοσιότητα είναι η μη δημοσιότητα. Γνωστή στους παλιότερους η ιστορία του τραγουδιστή και του ψαριού –ενός περιστατικού που φημολογείται πως συνέβη προ αμνημονεύτων χρόνων. Ερωτηθείς, ο τραγουδιστής το είχε διαψεύσει, καταλήγοντας ωστόσο στο εξής λίγο-πολύ σοφό συμπέρασμα: «Από το να μην ασχολούνται καθόλου μαζί σου, κάλλιο να το κάνουν, έστω και με αρνητικό για σένα τρόπο. Το ζητούμενο είναι να ακούγεσαι».

Φαίνεται λοιπόν πως αυτή η λογική και προσέγγιση του όλου περί δημοσιότητας ζητήματος αποτελούν κάτι σαν ευαγγέλιο για τον (πασί)γνωστο ποινικολόγο, κοινωνικό (γενικώς και αορίστως) πρότυπο, μοντελοπνίχτη, στοχαστή και αμπελοφιλόσοφο κύριο Άλφα Κάπα, (κυριολεκτικά!)

Ασφαλώς ο ειδικός φρουρός που κατηγορείται για τη δολοφονία του αδικοχαμένου Αλέξη δικαιούται νομικής εκπροσώπησης, και εν τέλει κάποιος θα βρισκόταν να αναλάβει την υπεράσπισή του, αν και το πιο πιθανό είναι πως θα επέλεγε να κρατήσει χαμηλούς τόνους σε ότι τουλάχιστον θα αφορούσε τα δούναι και λαβείν του με τα ΜΜΕ, λόγω της σοβαρότητας της όλης υπόθεσης και του κοινωνικού της αντίκτυπου.

Όμως η υιοθέτηση μιας τέτοιας στρατηγικής θα αποτελούσε για τον γνωστό ομορφάντρα, την επιτομή του επιτυχημένου ανθρώπου, τον κονικλο… -συγνώμη- μοντελοπνίχτη, κ.λ.π. κ.λ.π. (αφού δεν τα λέει κανείς γι’ αυτόν, τα λέει ο ίδιος για την αφεντιά του και ησυχάζει!) θα αποτελούσε κάτι σαν μακαρονάδα δίχως μακαρόνια. Το ζητούμενο γι’ αυτόν είναι ο ντόρος και το τζέρτζελο (στοιχεία που προφανώς συνθέτουν το οξυγόνο που αναπνέει). Όλα τα υπόλοιπα έπονται, κι είναι, (για τον κύριο Άλφα Κάπα), δευτερευούσης σημασίας, σε βαθμό μάλιστα που δεν αποκλείεται ο ειδικός φρουρός να το σκυλομετανιώσει κάποια στιγμή που του ανάθεσε την υπεράσπισή του.

Το δια ταύτα της όλης ιστορίας είναι πως, αν πραγματικά θέλουμε να κάνουμε τον κύριο Συνήγορο να σκάσει από το κακό του, από τούδε και εις το εξής να τον αναφέρουμε ως Άλφα Κάπα, ή απλώς ως τον δικηγόρο του κατηγορούμενου ειδικού φρουρού, αποφεύγοντας να βάλουμε στο στόμα μας το ονοματεπώνυμό του. Αν υποθέσουμε πως κάτι τέτοιο θα ήταν εφικτό (που δεν είναι, γιατί, σιγά μην αφήσει η Τηλεόραση –ειδικά αυτή- να πάει χαμένο τέτοιο κελεπούρι), τότε τον «λαοφίλητο» κύριο ποινικολόγο μας στην επόμενη στροφή θα τον περίμεναν η αγχώδης κατάθλιψη, και ο ψυχικός μαρασμός- σίγουρα πράγματα.

Α. Μιαούλης