Στις ώρες της μεγάλης θλίψης, μα και στης χαράς τις ώρες σε ζητώ μητέρα... Να θυμηθώ θέλω, το χαμόγελό σου μάνα, και τη φωνή σου πάλι να ακούσω, να χαράζει απαράμιλλα νέους δρόμους στη ζωή μου...
Τότε που μ'ενα σου χαμόγελο, έκλεβες του ήλιου τη φωτιά, κι άνοιγες τις φτερούγες σου φροντίδας πέπλο στις ανάγκες μας.. Που τις δικές σου ανάσες μοίραζες, για να ζεστάνεις τις ψυχές μας και με το δάκρυ σου, πότιζες γλυκά την καρδιά μας.. Μητέρα που στον ύπνο σου, φοράς τον κόσμο μαξιλάρι, που στα δυό σου χέρια, χωρά η ζωή μου όλη, και στην καρδιά σου, ολάκερος ο κόσμος χωρά.. Μητέρα του Θεού, δική μου μητέρα σίμωσε και αγκάλιασέ με πάλι κι εγώ τον στεναγμό σου θα πάρω...
Ασπίδα στη ζωή μου μάνα είσαι, μα και στα όνειρά μου, άγγελος φύλακας, σκοπός και ευχή, η ίδια η ζωή μητέρα...
kafeneio-gr.blogspot.com