Καλά τα βιντεάκια με τον Mr. Εγωπάθεια, το μοντέλο του τέλειου πολίτη (το άλλο, με τον Τοτό το ξέρετε;) όμως εδώ μπαίνει ένα ερώτημα: Πώς γίνεται άνθρωποι, σαν την αφεντιά του και κάτι άλλους «κυρίους» που ισχυρίζονται ανερυθρίαστα πως, όσοι διαβάζουν κανένα βιβλιαράκι και μαθαίνουν πέντε πραγματάκια παραπάνω στη ζωή τους, ούτε λίγο ούτε πολύ «την κουνάνε την αχλαδιά», να μετέχουν περίπου αδιαλείπτως στα πάνελ των περισσότερων καναλιών, λες κι έχουν νοικιασμένο δια βίου στασίδι;
Εντάξει, τα κανάλια είναι κερδοσκοπικές επιχειρήσεις, και όποιος πιστεύει πως θα γύριζαν εύκολα την πλάτη στη λογική που λέει ότι «τα νούμερα φέρνουν νούμερα», θα ήταν το λιγότερο αφελής, όμως κι απ΄ την άλλη μια στάλα ευαισθησία απέναντι στο κοινωνικό σύνολο δεν βλάπτει. Τι να πει κανείς στο παιδί του, όταν βλέπει αυτούς τους «λεβέντες» στο «γυαλί»; Ότι αξίζουν να αρθρώνουν δημόσιο λόγο;
Α. Μιαούλης
Πέμπτη 19 Ιουνίου 2008
Βρε, ξου!...
