Στη διάρκεια του Β’ Παγκ. Πολέμου, η Ρωσία (τότε Σοβιετική Ένωση), ήταν η χώρα με τις μεγαλύτερες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές: κάπου 23-25 εκατ. άνθρωποι, αριθμός που αντιστοιχούσε στο 13% του συνολικού πληθυσμού της (γύρω στα 160 εκατ. τότε). Επίσης η Ρωσία ήταν ίσως από τις ελάχιστες χώρες που πρόβαλαν σθεναρή και ηρωική αντίσταση στο Ναζισμό (τριετής πολιορκία του Λένινγκραντ, κ.λ.π.).
Μια από τις αιτίες που βρέθηκε ο Χίτλερ στην Εξουσία το 1933, ήταν το φοβερό κύμα ανεργίας την προηγούμενη χρονιά. Τα εξιλαστήρια θύματα; Οι «ξένοι», (Εβραίοι και λοιποί συγγενείς).
Ρωσία 2008: Πληθυσμιακή σύνθεση: Ρώσοι, 104.1 εκατ., Τάταροι (Μουσουλμάνοι), 7.2 εκατ., Ουκρανοί, 5.1 εκατ., Κινέζοι μετανάστες, 3.26 εκατ., Βιετναμέζοι πρόσφυγες, εκατοντάδες χιλιάδες. Το ρωσικό ναζιστικό κόμμα αριθμεί περίπου 50.000… υπερδραστήρια μέλη. Ποιοι τους φταίνε; Μα οι «ξένοι» που τους παίρνουν τις δουλειές. Ξυλοκοπούν αδιακρίτως, σφάζουν καταστρέφουν και καίνε υπό την ανοχή (όπως και στην περίπτωση των Γερμανών τη δεκαετία του ’30) των πολιτών και της κεντρικής εξουσίας, (άμα δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις αποτελεσματικά το πρόβλημα της ανεργίας, τότε ψάξε να βρεις εξιλαστήρια θύματα. Στην αναβροχιά…) Τι γίνεται, αδέρφια; Παροδικό σύμπτωμα, ή μήπως η ιστορία επαναλαμβάνεται;
Α. Μιαούλης