Aισθήματα οργής και γέλωτα

Προκαλεί αισθήματα οργής και γέλωτα η στάση του κυρίου Άνθιμου ο οποίος, πέρα από τα όσα έχει πει και κάνει κατά καιρός σε θέματα πολιτικά και κοινωνικά, έρχεται να κατακρίνει την ενδυμασία των γυναικών ενώ προ ολίγου καιρού είχε χαρακτηρίσει ‘γραφικό’ έναν ιερέα ο οποίος υποστήριζε ότι οι ιερωμένοι πρέπει να φορούν ενδύματα που δεν θα προκαλούν το κοινό αίσθημα. Συμπεραίνουμε λοιπόν... ότι άλλος ένας εξουσιοκράτορας μας θεωρεί αρκετά χαζούς ώστε να μπορεί να ξεστομίζει αντιφατικές κουβέντες κρίνοντας ότι είμαστε αρκούντως κουτοί για να τις αποδεχτούμε. Αφού λοιπόν ο κύριος Άνθιμος κατακρίνει τις πράξεις φιλαρέσκειας των γυναικών ας μας αποδείξει ότι και η λατερνοειδής αμφίεση του δεν πηγάζει από φιλαρέσκεια. Κατά καιρούς ακούγεται ότι η λατερνοειδής αμφίεση των ιερέων υφίσταταί προς δόξα και τιμή του Κυρίου και προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι οι ίδιοι ιερείς ισχυρίζονται ότι πρεσβεύουν την ταπεινοφροσύνη και την ολιγάρκεια του Χριστιανικού ιδεώδους. Εφόσον οι ιερείς πολεμούν το τρίπτυχο Φιλαργυρία, Φιληδονία και Φιλαρέσκεια ας πετάξουν στις στολές τους και ας πολεμήσουν την Φιλαρέσκεια έτσι ώστε να αποδεχτούμε ότι είναι ικανοί να μην υποκύψουν στα άλλα δύο γιατί, αν υποκύπτουν στην ασθενέστερη παράμετρο του τρίπτυχου τότε γιατί να προσδοκούμε ότι θα αντισταθούν στις άλλες δύο που είναι ισχυρότερες; Ας φορέσουν τα ταπεινότερα των ενδυμάτων και ας βγούνε στο δρόμο με την εκκλησία στις πλάτες τους όπως έκανε ο Χριστός και ας μην χρησιμοποιούν το κλισέ ‘είμαστε ανοιχτά και σας περιμένουμε’. Ας μας αποδείξει η εκκλησία ότι είναι σε θέση να κρίνει πρώτα την δική της δομή και λειτουργία καταργώντας τις πομπώδεις προσφωνήσεις και τον ασύδοτο πλουτισμό προσφέροντας έργο ταπεινό με ουσία και αποτέλεσμα. Δεν θα διαφωνήσω στις σκέψεις σας ότι ενίοτε παράγει κοινωνικό έργο και ότι υπάρχουν λαμπροί άνθρωποι στις τάξεις τις όμως αναλογισθείτε ότι αυτοί δεν μπορούν να φωνάξουν για όλα αυτά. Ας μας εξηγήσει η Εκκλησία, για ποιόν λόγο κάθε υψηλόβαθμος (και όχι μόνο) ιερέας διαθέτει πλήθος ‘υποτακτικών’ που εξυπηρετούν κάθε του ανάγκη σε αντίθεση με τον Χριστό που έπλενε τα πόδια των μαθητών του; Για ποιόν λόγο ο Οικουμενικός Πατριάρχης αποκαλείται ‘Παναγιότατος’ ενώ η μητέρα του Χριστού αποκαλείται Παναγία; Γι’ αυτά και για πολλά άλλα οι Εκκλησία κρατά διπλωματική στάση σιωπής, γνωρίζοντας ότι δεν μπορεί να προβάλει ισχυρά επιχειρήματα παρά μόνο προσωρινές προφάσεις παυσίπονου χαρακτήρα. Όσα παυσίπονα και αν πάρει όμως δεν είναι ικανά να θεραπεύσουν ασθένειες που τα ανθρώπινα πάθη δημιούργησαν και συντηρούν. Ο λαός καταλαβαίνει, σκέφτεται και αντιλαμβάνεται πως αν δεν θελήσει η ίδια η Εκκλησία να θεραπευθεί τότε θα συντηρεί παθογόνες σκέψεις και αντιλήψεις που κλονίζουν την ομοιόστασή της.

Θανάσης Λαφαζανίδης