Πικράθηκα πολύ κ. Παπούλια!...

Η παρέμβαση μου έχει ως αποκλειστικό αποδέκτη, με τον προσήκοντα σεβασμό στον θεσμό και το πρόσωπο, τον ΠΡΩΤΟ ΠΟΛΙΤΗ της Ελλάδας, πρώην Υπουργό του ΠΑΣΟΚ, ακαδημαϊκό δάσκαλο και επίτιμο Διδάκτορα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Δρ Κάρολο Παπούλια.
Πικράθηκα, πολύ κ Πρόεδρε επειδή ΔΕΝ δεχθήκατε να δείτε προσωπικά εκείνον τον μεγάθυμο αυστραλό, τον μεγαλόψυχο Όλιβερ Ζάμιτ που ενώ θρηνούσε τον άδικα δολοφονημένο στη Μύκονο 20χρονο γιό του έδωσε σειρά μαθημάτων κατά κυρίαρχα σε εμάς τους Έλληνες και κατά επέκταση και σε ολάκερη την παραπαίουσα μέσα στην απανθρωπιά του εγωκεντρισμού ανθρωπότητα.

Θα μπορούσε να μας βρίσει, να μας καταραστεί, να μας λοιδορήσει να μας ξεμπροστιάσει ποικιλότροπα και εμείς να είμαστε «υποχρεωμένοι» να τον συγχωρήσουμε εξαιτίας της οδύνης της δολοφονίας του παιδιού του από Έλληνες…

Δεν το έκανε!

Αντιθέτως, μιλώντας μπροστά στους τηλεοπτικούς φακούς και τα δημοσιογραφικά κασετόφωνα Ελλήνων και ξένων δημοσιογράφων ο Όλιβερ Ζάμιτ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΕ τον ελληνικό λαό για την θερμή συμπαράσταση στην οικογένειά του, παραδέχθηκε ότι είμαστε ωραίος, ιστορικός λαός με πλούσια παράδοση και πολιτισμό και δήλωσε ότι εφεξής η οικογένεια του θα είναι δεμένη με την Ελλάδα την χώρα όπου ο γιός του άφησε την τελευταία του πνοή!...

Τα λόγια του ΔΕΝ έμειναν «λόγια» όπως αυτά που έχουν συνηθίσει και συστηματικά μας σερβίρουν οι περισσότεροι πολιτικοί μας άνδρες και γυναίκες…Ο Όλιβερ Ζάμιτ στη συνέχεια σε μια πρόδηλα ανθρωπιστική πράξη σε μια χώρα-ουραγό στη δωρεά οργάνων σώματος ανθρώπου, όπως δυστυχώς είναι ακόμη η Ελλάδα μας, προχώρησε στη ΔΩΡΕΑ ζωής σε συνανθρώπους μας προσφέροντάς τους τα ζωτικά όργανα του σώματος του άγρια, αναμφισβήτητα και προφανώς άδικα δολοφονημένου παιδιού του!

Από τα ΜΜΕ στα οποία συμμετείχα, ως συνήθως, ερμηνεύοντας την ψυχοκοινωνική πραγματικότητα της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας και των παλινωδιών μας, σας ζήτησα, ταπεινά, κ Πρόεδρε, να τον δεχθείτε στο Προεδρικό μέγαρο, να τον αγκαλιάσετε ως ΠΡΩΤΟΣ Έλληνας πολίτης εκφράζοντάς του την εκτίμηση ολάκερου του ελληνικού λαού για τον οποίο ο κ Ζάμιτ εκφράστηκε τόσο υπέροχα.

Δεν μπορώ και δεν μου επιτρέπεται να μη θυμηθώ με πόση ταχύτητα είχατε δεχθεί στο προεδρικό μέγαρο την 15χρονη Βουλγάρα μαθήτρια (που δήλωσε θύμα βιασμού από ελληνόπουλα συμμαθητές της στην Αμάρυνθο, Εύβοιας) και τη μητέρα της. Θυμάμαι, επίσης, με πόσο συναισθηματισμό είχε αγκαλιάσει τον Αλβανό Οντίλ (Οδυσσέα) Τσενάη ο προκάτοχός σας κ Κωστής Στεφανόπουλος δηλώνοντας ότι δικαιούται να κρατά την ελληνική σημαία επειδή συμμετείχε στην ελληνική παιδεία…

Τον Όλιβερ Ζάμιτ είδαν οι Υπουργοί κκ Άρης Σπηλιωτόπουλος και Δημήτρης Αβραμόπουλος, αλλά αυτοί, ως κομματικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης ΔΕΝ εκφράζουν ΟΛΟΥΣ τους Έλληνες καθώς ΜΟΝΟ ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, δηλαδή, ΜΟΝΟ ΕΣΕΙΣ κύριε Παπούλια είστε ο θεσμικός εκφραστής όλων μας…

Τελικά, αναχώρησε το απόγευμα της Τετάρτης 6 Αυγούστου 2008 συνοδεύοντας τη σωρό του παιδιού του (τι κρίμα αλήθεια που η μεταφορά της σωρού στο Ελευθέριος Βενιζέλος έγινε με όχημα της Αυστραλιανής Πρεσβείας και ΟΧΙ της ελληνικής πολιτείας) για την μακρινή του πατρίδα Αυστραλία, ο Όλιβερ Ζάμιτ που δικαίως είχε κερδίσει το προνόμιο να σας δει από κοντά, αλλά εσείς ΔΕΝ βρήκατε τον χρόνο να τον δεχθείτε αυτοπροσώπως κ Πρόεδρε…

Εμένα, προσωπικά, το γεγονός με πίκρανε βαθύτατα!..




Γιώργος Πιπερόπουλος, καθηγητής Πανεπιστημίου Μακεδονίας