Πότε;

Γκρίνιες, διαμαρτυρίες, ενστάσεις… Φοβάμαι πως στον τόπο αυτό, όπου οι κρατούντες αυτιά έχουν μόνο για να ακούνε τη φωνή τους, κάθε προσπάθεια αντίλογου από την πλευρά του απλού πολίτη,όπως κι αν εκφράζεται , (με αναρτήσεις σε blog, με επιστολές σε εφημερίδες, με τηλεφωνήματα σε κανάλια), στο τέλος θα καταντήσει κι αυτή μια ακόμη μαύρη πινελιά στον καμβά ενός ζοφερού τοπίου.

‘Έλα όμως που δεν σε αφήνουν ν’ αγιάσεις. Κάτι είπε τις προάλλες ο κύριος Ρουσόπουλος για την ψηφιακή πλατφόρμα της ΕΡΤ. Πιλοτική την έχουν βαφτίσει, κι έτσι μάλλον προσπαθούν να αποποιηθούν κάθε ευθύνη για το γεγονός πως πρόσβαση στα ψηφιακά κανάλια έχουν μόνο οι κάτοικοι των μεγάλων αστικών κέντρων (αν είναι έτσι, γιατί μπορεί αυτό να ισχύει μόνο για την Αττική), τη στιγμή που το σήμα αυτών των καναλιών θα έπρεπε να φτάνει στους δέκτες όλων των Ελλήνων πολιτών. Κι εδώ δικαιούται κανείς να ρωτήσει πώς επενδύονται τα χρήματα που εισπράττει η ΕΡΤ μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ απ’ όλους μας, αντί να αναλίσκεται, όπως κάνουν πολλοί, σε μάλλον βλακώδεις κριτικές που αφορούν στην ποιότητα του προγράμματος της κρατικής μας τηλεόρασης. Όταν κάποιοι σε κατηγορούν ότι το πρόγραμμά σου είναι πολύ «κουλτουριάρικο», ενώ άλλοι σου σούρνουν τα εξ αμάξης γιατί , λέει, το πρόγραμμά σου είναι πολύ «λαϊκοκατινιάρικο», τότε θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς πως μάλλον κάνεις καλά τη δουλειά σου, αφού υποτίθεται πως τα κρατικά κανάλια , στο βαθμό που συντηρούνται από τις εισφορές που εισπράττουν από τους πολίτες (απ’ όλους τους πολίτες), θα πρέπει κατά συνέπεια να ικανοποιούν όλα τα γούστα.

Σε ότι αφορά όμως τον τρόπο που επενδύει η ΕΡΤ το χαράτσι που εισπράττει, το πράγμα σηκώνει πολλή ομφαλοσκόπηση και κριτική. Σε πολλές περιοχές της επαρχίας το (αναλογικό) σήμα των κρατικών καναλιών φτάνει μετά χιλίων βασάνων και κόπων, κάποτε δε χάνεται για μέρες στη σειρά , κι όσο για το ραδιόφωνο… εκεί να δείτε δράμα. Στα FM πρέπει να πάρεις τα όρη και τα βουνά για να ακούσεις ΕΡΑ, κι όσο για τα Μεσαία, το σήμα των κρατικών ραδιοσταθμών είναι περίπου ανύπαρκτο. Ας πούμε λοιπόν, πως εμείς οι πληβείοι της περιφέρειας της κατά τα λοιπά ένδοξης πατρίδας μας, δίνουμε τόπο στην οργή (σάμπως κάνουμε και τίποτε άλλο για χίλια-δυο πράγματα που αφορούν στην καθημερινότητά μας και την ποιότητα της ζωής μας;) και ξεχνάμε τα περί ψηφιακής πλατφόρμας (επί του παρόντος; Για πάντα; Μόνο εσείς, γνωρίζετε, κύριε Θόδωρέ μας), για τα στοιχειώδη και τα αυτονόητα που αναφέρω πιο πάνω, σκοπεύετε να κάνετε τίποτε;

Μετά από σχεδόν πέντε χρόνια στην εξουσία, αυτή η πατέντα του να μας λέτε τι δεν έκανε του ΠΑΣΟΚ, και τι σκοπεύετε να κάνετε εσείς, (πότε, κύριε Θόδωρά μου; Όταν θα βγάλει ο ήλιος κέρατα;) μάλλον δεν θα σας φτουρήσει για πολύ ακόμη.





Ανδρέας Μιαούλης