Επιστολή στο ΠΑΣΟΚ

Συντρόφισσες, σύντροφοι,
Σύντροφε Πρόεδρε του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Σίφνος, 25 Αυγούστου 2008.Είχα προτείνει, πριν ένα μήνα περίπου, μια συγκεκριμένη τολμηρή πρωτοβουλία, δεδομένου ότι η μακρά διάρκεια πολιτικής και οργανωτικής δυστοκίας έχει οδηγήσει σε συρρίκνωση το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και απειλεί πια συνολικά την παράταξή μας : την κεντροαριστερά.
Εαν δεν αρχίσει τώρα μια πορεία πραγματικής ηθικής, πολιτικής και οργανωτικής αποκατάστασης, τα αποτελέσματα θα είναι πικρά, όπως ήδη αρχίζει να διαφαίνεται. Σ’ αυτές τις περιπώσεις, η εξυγίανση και η συνακόλουθη τομή είναι, κατ’ ανάγκην, βαθειές και κάποτε - κάποτε επώδυνες. Αποδεικνύονται όμως πάντα αναπόφευκτες. Και το σημαντικότερο. Δεν παραπέμπουν ούτε σε στερεότυπα, ούτε σε επικοινωνιακούς νεωτερισμούς. Είτε στην πολιτική γραμμή, είτε στην επιλογή των στελεχών. Αντιθέτως, ( πρέπει να ) αναφέρονται στην ουσία και των πραγμάτων και των προσώπων. Όσο το δυνατόν περισσότερο.
Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν, ζήτησα από τα ηγετικά στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να κάνουν ένα βήμα πίσω σήμερα, επιτρέποντας στο Κίνημα επινοητικότερες, αποδοτικότερες, αλλά και πιο ευαίσθητες και - γι ‘ αυτό ακριβώς - ενωτικές πολιτικές θέσεις αύριο. Με βάση τις θέσεις αυτές, να συγκεντρωθούν στην κοινοβουλευτική ( και ευρύτερη πολιτική ) παρουσία τους. Να αυξήσουν, με τον τρόπο αυτό, τις πιθανότητες εκλογικής επικράτησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της δικής τους κυβερνητικής ευθύνης. Αφήνοντας όμως - πριν απ’ όλα - το Κίνημα να αναπνεύσει. Να ανακτήσει την Αυτονομία του. Να βρει ξανά τον δρόμο του, αμέσως μετά από την νίκη, με ένα Συνέδριο Επαναφοράς της παράταξης. Αναδεικνύοντας μια, κυριολεκτικά, νέα ηγετική ομάδα με εμπειρία, δύναμη και εγκυρότητα. Αυτή είναι κατά την γνώμη μου και η μόνη διαθέσιμη γραμμή πλεύσης για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με ελπίδες επιτυχίας.
Συντρόφισσες, σύντροφοι,
Οφείλω μια πρόβλεψη : τι θα γίνει εαν η πρόταση δεν υιοθετηθεί και μείνουμε στα ίδια. Περιμένοντας το τίποτε. Με αναπόφευκτη κατάληξη την απόλυτη σύγχυση. Μέσα από την ακυβερνησία. Ή τον συμβιβασμό του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με τον «ακαταμάχητο ρεαλισμό των αριθμών» και την συγκυβέρνηση – έκτρωμα με την Νέα Δημοκρατία. Με μοιραίο αποτέλεσμα τον κατακερματισμό και την απόλυτη απαξίωση του χώρου. Και τον ανέκκλητο καταλογισμό των ευθυνών στον κάθε έναν από εμάς προσωπικά. Για όσα διέπραξε, αλλά και όσα απέφυγε να κάνει. Εάν εκτιμώ σωστά, συντρόφισσες και σύντροφοι, η ζωή στην πατρίδα μας δεν θα μείνει στα ίδια. Δεν θα ανεχθεί μια, τέτοιας έκτασης, αποστασία από αρχές και ευθύνες. Θα αναζητήσει διαφορετικές διεξόδους. Πολύ πριν επισυμβούν τα χειρότερα. Και θα βρει – δίχως άλλο – τα κατάλληλα εργαλεία για να αλλάξει την ροή των πραγμάτων. Θα αναδείξει νέους συνδυασμούς. Προικοδοτώντας τους με λαϊκή στήριξη στις προσεχείς πολιτικές και εκλογικές αναμετρήσεις.
Ασφαλώς μερικοί ανάμεσά μας, αδυνατούν να προσαρμοστούν στην αλλαγή των καιρών που ζούμε. Καταγγέλουν ως Κασσάνδρες όσους βλέπουμε τα - εδώ και καιρό - γνωστά, σε στελέχη, μέλη, οπαδούς και ψηφοφόρους μας, προβλήματα. Και προτείνουμε λύσεις για την αντιμετώπισή τους. Είναι η ίδια αυτή εθελοτυφλία τους που δεν αφήνει να δουν ότι το τσουνάμι ολικής απόρριψης είναι «προ των πυλών». Και να αναδεχθούν την ευθύνη προάσπισης του δημόσιου χώρου μας από αυτό.

Παντελής Οικονόμου