Το Βατοπαίδι και ο 12ος Κανόνας

Σχετικά με τις εμπορικές και κερδοσκοπικές κτηματαγοροπωλησίες της Μονής Βατοπαιδίου, θα είναι καλό να γνωρίζει κανείς τι προβλέπει το Κανονικό Δίκαιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας για τα μοναστηριακά κτήματα. Για όσους λοιπόν θρησκεύουν ή θρησκειολογούν αλλά και για τους υπόλοιπους χάριν ακαδημαϊκής ενημέρωσης σας παραθέτω τον 12 Κανόνα της 7ης Οικουμενικής Συνόδου σχετικά με τα μοναστηριακά κτήματα. Χάριν ευκολίας παραθέτω...πρώτα την ερμηνεία του Κανόνος από τον Νικόδημον τον Αγιορείτην, και κατόπιν χάριν ακριβείας παραθέτω και το κείμενο του Κανόνος. Ο καθένας ας βγάλη τα συμπεράσματά του. Καίτοι σέβομαι αμέριστα όσους κατά συνείδησιν θρησκεύουν, παρατηρεί όμως κανείς ότι οι περισσότεροι όπως λέει ο Απ. Παύλος "ων ο Θεός η κοιλία" (Φιλ. γ΄19) νομίζουν "πορισμόν είναι την ευσέβειαν" (Α΄Τιμ. ς΄5).
Με φιλικούς χαιρετισμούς.
Ακομινάτος

Ερμηνεία 12ου Κανόνος 7ης Οικουμενικής Συνόδου υπό Νικοδήμου Αγιορείτου :

Αυτούργια ονομάζονται όλα εκείνα τα πράγματα όπου καμνουσιν εισοδήματα, και μάλιστα τα ακίνητα, οίον χωράφια, αμπέλια, ελαιώνες και άλλα. Περί τούτων λοιπόν διορίζεται ο παρών Κανών, λέγων, ότι όποιος ταύτα ήθελεν αποξενώση, Επίσκοπος μεν από την Επισκοπήν, Ηγούμενος δε από το Μοναστήριον, και τα δώση εις άρχοντας, η με πωλησίαν, η με αλλαξίαν, να μένη άκυρος η τοιαύτη δόσις, και τα πράγματα να επιστρέφωνται εις την επισκοπήν, ή το Μοναστήριον, καθώς ο λη΄Κανών των Αποστόλων διορίζεται, ον και εκθέτει αυτολεξεί. Ει δε τυχόν ο Αρχιερεύς, ή ο Ηγούμενος, προφασίζωνται, ότι το τάδε χωράφι ή το αμπέλι δεν κάμνει εισόδημα και κέρδος, αλλά μάλλον ζημίαν, ας πωλούν αυτό, όχι εις άρχοντας και δυνάστας, αλλ' εις Κληρικούς, ή γεωργούς ανθρώπους δηλ. ταπεινούς και ευτελείς. Ει δε με πανουργίαν ήθελαν δώσουν πρώτον αυτο εις αυτούς, με σκοπόν δια να το πάρη μετά ταύτα ο άρχων από αυτούς, η μεν πώλησις αύτη να είναι άκυρος, ο δε τοιουτοτρόπως πωλήσας αυτό Επίσκοπος, να διώκεται από την Επισκοπήν, ο δε Ηγούμενος να διώκεται από το Μοναστήριον, ότι τα αφιερώματα εκείνα όπου άλλοι αφιέρωσαν και συνήγαγον καλώς, αυτοί κακώς διεσκόρπισαν και επώλησαν.

Κείμενον 12ου Κανόνος της 7ης Οικουμενικής Συνόδου :

Ει τις Επίσκοπος ευρεθείη, ή Ηγούμενος, εκ των αυτουργίων του Επισκοπείου ή του Μοναστηρίου, εκποιούμενος εις αρχοντικήν χείρα, ή ετέρω προσώπω εκδιδούς, άκυρον είναι την έκδοσιν, κατά τον Κανόνα των Αγίων Αποστόλων τον λέγοντα : πάντων των εκκλησιαστικών πραγμάτων ο Επίσκοπος εχέτω την φροντίδα, και διοικείτω αυτά ως Θεού εφορώντος. Μη εξείναι δε αυτώ σφετερίζεσθαι τι εξ αυτών, ή συγγενέσιν ιδίοις τα του Θεού χαρίζεσθαι. Ει δε πένητες είεν, επιχορηγείτω ως πένησιν, αλλά μη προφάσει τούτων τα της Εκκλησίας απεμπολείτω. Ει δε πρόφασιν ζημίαν εμποιείν, και μηδέν προς όνησιν τυγχάνειν τον αγρόν, μηδ'ούτω τοις κατά τόπον άρχουσιν εκδιδόναι τον τόπον, αλλά κληρικοίς ή γεωργοίς. Ει δε πανουργία πονηρά χρήσοιντο, και εκ του κληρικού ή γεωργού, ωνήσηται άρχων τον αγρόν, και ούτως άκυρον είναι την πράσιν, και αποκαθίστασθαι εν τω Επισκοπείω ή εν τω Μοναστηρίω, και ο Επίσκοπος ή ο Ηγούμενος τούτο ποιών εκδιωχθήτω, ο μεν Επίσκοπος, του Επισκοπείου, ο δε Ηγούμενος, του Μοναστηρίου, ως διαρπάζοντες κακώς, ά ου συνήγαγον.