Πραγματικός στόχος να ξαναβρούμε την άκρη του κομμένου νήματος

Αερας επαναστασης,αμφισβητησης και ανταρσιας πνεει εκατερωθεν κι απο καθε πλευρα στις γραμμες των οριζοντων.Βεβαια κατι μου ειχε ψιθυρισει ο ποιητης, η ΕΜΥ προειδοποιουσε για ασταθη καιρο, επικυνδυνα καιρικα φαινομενα ,το φλυτζανι του καφε μου εδειχνε σκουρες καφε κουκιδες και τα μελη του ακροδεξιου-συντηρητικου blog μιλουσαν για αναμενομενο σεισμο στον αστερισμο της "αλωπηξ",απο την εναρξη των ολυμπιακων αγωνων στο Πεκινο.Αλλα το τσουναμι της αμφισβητησης , της τολμης και γοητειας που ερχοταν , πραγματικα ξαφνιασε καθε προβλεψη του καζαμια.

"Οποιος εχει την τολμη ας με ριξει"δηλωσε με "bold and the beautiful" σε βαρυσημαντη ομιλια του ο Κωστας.Αυτη η ηγεμονικη ομιλια(και δηλωση),απευθυνεται φυσικα στους αντιρρησιες Ν.Δ. , σε συνδικατα, ανταρτες πολεων, ποιητες,απεργους,στον μπαρμπα Γιαννη τον περιπτερα η κανατα,στα λαχανακια Βρυξελλων, καθως και στο βαπορι απ'τη Περσια.
Οταν το πολιτικο-κοινωνικο συστημα καταρρεει,οταν η διεθνης οικονομια ειναι σε αδιεξοδο,οταν τα αδιεξοδα ειναι κραυγαλεα,θα πρεπει κανεις να ειναι ηλιθιος για ν'ασχολειται με τους "κοινοβουλευτικους" , που σημερα, δηλωνουν ανταρτες,και αυριο "πηνελοπες".Σε μια Ελλαδα οπου ολα λειτουργουν μονιμως με το προθεμα-παρα-(παραπαιδεια,παραοικονομια,παραπολιτικη,παραδημοσιογραφια και πανω απ' όλα,απο το παραθυρο, και οχι απο τη θυρα),ασχολουμαστε με τους "ολιγον ανταρτες", που οταν φταρνιζεται ,το κομα,κρυολογουν και αυτοι...
Καποτε στην Ελλαδα εμπαινε το διλλημα αν ανηκουμε στη Δυση η στην Ανατολη, γιατι υπηρχαν δυο ισχυρες τασεις που συγκρουονταν και η καθε μια ειχε να αναπτυξει πολυ σοβαρα επιχειρηματα.Γι' αυτο και ηταν μεγαλη δοκιμασια ,αυτη η συζητηση.Αυτη η συζητηση δεν τελειωσε ,αλλα απλα τη βαλαμε στην ακρη και συνεχισαμε χωρις να μας απασχολει το διλημμα.Σημερα μπορουμε με βεβαιοτητα να υποστηριξουμε οτι δεν ανηκουμε πουθενα,γιατι στην πορεια που πηραμε απαρνηθηκαμε , τοσο τον ορθολογισμο,που πρεσβευει η δυτικη σκεψη,οσο και τη σοφια πανω στην οποια στηριχθηκε ο ανατολιτικος τροπος ζωης.Ειμαστε μια αμορφη μαζα που δεν ανηκει πουθενα,εχουμε το σχημα που παιρνει το ζυμαρι, μπορουμε ν'αλλαξουμε μορφη και σχημα μεσα σε λιγα λεπτα.Στην εποχη μιας παγκοσμιοποιημενης κοινωνιας οπου το μηνυμα ταξιδευει απο τη μια ακρη του κοσμου στην αλλη με μεγαλη ταχυτητα, ειναι πολυ ευκολο μια αμορφη κοινωνια να αγεται και να φερετε και μαζι μ'αυτην ν'αγονται και φερονται οι ανθρωποι της,οι οποιοι παρεκτρεπονται με οποιονδηποτε τροπο,μεσο,σε οποιονδηποτε χωρο,τοπο,....
Αυτη τη μορφη λοιπον θα πρεπει να ξεκινησουμε ,απο την αρχη ,να ξαναβρουμε την ακρη του κομμενου νηματος και να τα παρουμε τα πραγματα με τη σειρα...αρχαια σκεψη,βυζαντινη κληρονομια,καλες και κακες στιγμες της νεωτερης ιστοριας,σχεσεις με τον υπολοιπο κοσμο,καταρριψη μυθων και φαντασματων ,αναγνωριση της ιστοριας και του πολιτισμου...και καπου αναμεσα σ'ολα αυτα θα βρουμε τα οικοδομικα υλικα για να χτισουμε τη μορφη,δημιουργωντας ενα καλουπι μεσα στο οποιο θα ψηθει το αμορφο ζυμαρι ...που λεγεται σημερινη ελληνικη κοινωνια...η οποια εχει τασεις αυτοκαταστροφης,αποδομησης...
... επειδη η κοινωνια ειναι ο τελικος κριτης και ο τελικος αποδεκτης της κρισης..πρεπει να ειναι σωστα δομημενη, ωστε να ξερει και να κρινει ορθα...και να ξερει να αποδεχεται τη κριση της...

λενα/καβαλα