Είμαι γιατρός, χειρουργός. Έχω κάνει 25 αιτήσεις στο ΕΣΥ εδώ και πέντε χρόνια που έλαβα τον τίτλο ειδικότητας και αυτή την περίοδο έχουν βγει πίνακες κατάταξης για 3 θέσεις κλάδου ιατρών ΕΣΥ, από τις οποίες οι 2 θέσεις είναι σε Νοσοκομεία της επαρχίας και έχω κριθεί πρώτη και τρίτη στην σειρά κατάταξης, και στην θέση του Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης είμαι πέμπτη. Ο πρώτος στο Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης είναι τρίτος στο ένα από τα δύο Νοσοκομεία της επαρχίας(?). Έχω κάνει ενστάσεις και στα τρία Νοσοκομεία και περιμένω την τελική κρίση. Για να πάρω τα βιογραφικά των άλλων υποψηφίων υποχρεώθηκα να λάβω εισαγγελική απόφαση καθώς μου είπαν ότι έπρεπε να προστατέψουν τα προσωπικά δεδομένα των άλλων υποψηφίων.
Χθες το βράδυ λίγο πριν τις δέκα, με πήρε μία άγνωστη κυρία στο τηλέφωνο και μου πρόσφερε εργασία ως επικουρικός ιατρός στην Εντατική Μονάδα του Νοσοκομείου της ( ένα επαρχιακό Νοσοκομείο στην Βόρειο Ελλάδα). Μου συστήθηκε ως διευθύντρια της Εντατικής Μονάδας. Τη ρώτησα για το πώς έφθασε σε μένα αφού εγώ δεν έχω βάλει αγγελία για να βρω δουλειά και δεν είμαι άνεργη (δραστηριοποιούμαι ως νέα επιχειρηματίας με την έκδοση ιατρικού περιοδικού). Η κυρία μου είπε ότι έμαθε πως είμαι υποψήφια στο Νοσοκομείο Γρεβενών -που πήγαν τα προσωπικά δεδομένα μου;- και ότι μόνη της σκέφθηκε να με ρωτήσει μήπως θα ήθελα να πάω να δουλέψω στο Νοσοκομείο της. Ασφαλώς η απάντηση αυτή «μπάζει από παντού» αφού εφόσον η κυρία ήξερε ακόμα και τη σειρά μου στον πίνακα κατάταξης στο Νοσοκομείο Γρεβενών, είναι περίεργο πως σκέφθηκε ότι εγώ θα εγκατέλειπα τη διεκδίκηση μίας μόνιμης θέσης χειρουργού για μία θέση επικουρικού ιατρού ( βλέπε υπηρέτης ) σε Εντατική Μονάδα της επαρχίας ( άρα επιβαρύνεσαι και με πάγια κόστη διαμονής, όπως ενοίκια, φώς, νερό, τηλέφωνο, κλπ και πληρώνεις και τα αντίστοιχα ποσά στο σπίτι σου στη Θεσσαλονίκη όπου πας για να «αναπνεύσεις» το Σαββατοκύριακο). Της απάντησα ότι ακόμα και εάν δεν είχα την προοπτική της μόνιμης θέσης πολύ κοντά μου, δεν θα επιθυμούσα να δουλέψω στην Εντατική Μονάδα σε Νοσοκομείο της επαρχίας, διότι μέχρι σήμερα έχω εργαστεί στην επαρχία ως χειρουργός 1,5 έτος, αντιμετώπισα πολύ σοβαρά οικονομικά προβλήματα ( στο ένα Νοσοκομείο ήμουν απλήρωτη επί 11 μήνες και στο άλλο γύρισα με 1500 ευρώ λιγότερα από όσα είχα στην τσέπη μου όταν πήγα. Της είπα ότι για να δουλέψει ένας χειρουργός σε Εντατική Μονάδα πρέπει να δουλέψει πολύ πιο σκληρά και να μελετά καθημερινά για την ειδικότητα της Εντατικής Ιατρικής και η ποιότητα ζωής του είναι πολύ πιο σκληρή από ότι όταν εξασκεί την ειδικότητα του για την οποία έχει σπουδάσει έξι ολόκληρα χρόνια. Επίσης πρέπει να αγοράσει πολλά βιβλία για να ενημερωθεί για τη νέα ειδικότητα αφού «λοξοδρομεί πολύ» από την ειδικότητα του. Της είπα ότι γνωρίζω πως η συγκεκριμένα Μονάδα έχει κενή θέση εδώ και πολλά χρόνια, και ότι ήταν μάλλον ανεπιτυχής η σκέψη ότι ένας χειρουργός με 8,5 χρόνια προϋπηρεσία χειρουργού ( έξι της ειδικότητας και 2,5 ως επικουρική επιμελήτρια), ευρισκόμενος μία αναπνοή από τη μόνιμη θέση του ΕΣΥ , θα πήγαινε να δουλέψει για πρώτη φορά ως επικουρικός σε εντατική μονάδα και μάλιστα της επαρχίας.
Τέλος πρότεινα να δώσουν κάποιο οικονομικό κίνητρο για τη θέση αυτή για να προσελκύσουν νέους ιατρούς ή γιατρούς που ενδιαφέρονται να γίνουν εντατικολόγοι, όπως για παράδειγμα να προσφέρουν το ενοίκιο, αφού μία τόσο σκληρή δουλειά σε Νοσοκομείο της επαρχίας, μάλλον καταδίκη είναι παρά μποναμάς σε άτομο που «ενοχλεί» και πρέπει να απομακρυνθεί από τον πίνακα κατάταξης λίγο πριν την κρίση μόνιμης θέσης.
Γενικά παρατηρώ ότι άτομα που είναι διορισμένα στο ΕΣΥ έχουν την τάση να υποτιμούν τη νοημοσύνη των άλλων με τρόπο τόσο προφανή που καταντάει προσβλητικός. Ίσως αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι πιστεύουν πως ο διορισμός τους είναι απότοκος της εξυπνάδας τους και όχι του μέσου που χρησιμοποίησαν. Ίσως επίσης να οφείλεται ότι επειδή πάνω κάτω όλοι τους διορίστηκαν με τον ίδιο τρόπο ( αφού ελάχιστοι καταφεύγουν στα δικαστήρια όπως θα κάνω εγώ για τις θέσεις που διεκδικώ), νομίζουν ότι το μέσο IQ της ιατρικής κοινότητας είναι αυτό που βλέπουν να υπάρχει μέσα στα Νοσοκομεία τους. Αν και γενικότερα, η υποτίμηση της νοημοσύνης των άλλων «φοριέται πολύ από όλους» τους κρατούντες και τους βολεμένους.
Αν λοιπόν χτυπήσει το τηλέφωνο σας και σας προτείνουν κάποια θέση επικουρικού ιατρού μην αναστατώνεστε. Είναι μία νέα μέθοδος που ακολουθείται από τους «εγκεφάλους» του ΕΣΥ και μπορεί να συμβεί.
Με τιμή,
Ειρήνη Χριστοδούλου,
Ιατρός, Χειρουργός
Αρχισυντάκτρια του διεθνούς περιοδικού Archives, The International Journal of Medicine
Θεσσαλονίκη